ΑΡΓΥΡΟΠΕΛΕΚΑΝΟΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΡΝΟΥΝΤΑ

Στις ορειβατικές περιπλανήσεις μου κάθε φορά διαπιστώνω την ματαιότητα των ανθρωπίνων πραγμάτων. Το κατά πόσο μικροί και ασήμαντοι «σημαντικοί» είμαστε μέσα στο σύμπαν , στην γή , στα άστρα , στην φύση στο δάσος. Μία ανάσα μέχρι να ανεβείς το ορόσημο της ζωής σου, μέχρι την κορυφή του βουνού που διάλεξες να ζήσεις , να ανηφορήσεις, να κατακτήσεις, να ζήσεις αρμονικά με ότι ζεί σε αυτό χωρίς να διαταράξεις ισορροπίες.

Πρόσφατα σε μία βουνίσια εξόρμηση , ανάμεσα στα τιτιβίσματα των καρδερίνων, τις φανταστικές χρωματικές αποχρώσεις της φυλλωσιάς των δένδρων, ανάμεσα σε σκιουράκια , ίχνη αγρίων ζώων, στα αναγεννημένα τρυφερά φύλλα βελανιδιών , στην πρωϊνή αύρα δροσιάς , στα διασκελίσματα μονοπατιών , στο δασικό στολίδι του λόφου , μόνιμα μία αόρατη σκέψη με ακολουθούσε.. Στο ξέφωτο της κορυφής μεταξύ Σταυρού και Ισπουρναρ και ακόμη παραπέρα , εκεί όπου το μάτι «απλώνει» μακριά μέχρι τις άκρες του Ολύμπου αγνάντευα ένα σπάνιο θέαμα..
Αυτό που σιωπηλά κάθε χρόνο την ίδια εποχή στην Φλώρινα στον εαρινό ουρανό διασχίζει χρόνια τώρα κάμπους , βουνά, οροπέδια .Ήταν ένα τεράστιο σμήνος αργυροπελεκάνων το οποίο σε άψογους σχηματισμούς διένυε το αιώνιο δρομολόγιο του προς τις Πρέσπες. .Προσπαθούσε κάνοντας κυκλικές κινήσεις να εκμεταλλευτεί τα ανοδικά ρεύματα θερμού αέρος ώστε να πάρει ύψος και μέσω Βίγλας, Πισοδερίου και Βαρνούντα να φτάσει στην ώρα του σε εκείνο το ετήσιο αντάμωμα με τις λιμνίσιες φωλιές , τους συγγενείς, τις παρέες του στο σπάνιο προστατευόμενο οικοσύστημα των λιμνών στην Φλώρινα. Παρακείθε φτερούγιζαν ένα ζευγάρι σπάνιων κραυγαετών το οποίο οριοθετούσε την περιοχή του στο αιώνιο πρόσταγμα επιβίωσης των άγραφων νόμων της φύσης. Το ρολόϊ της φύσης ακριβές, καλά κουρδισμένο κατευθύνει αυτά τα φτερωτά πλάσματα αιώνες τώρα στον ορεινό υδάτινο παράδεισο που λέγονται Πρέσπες κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Θεέ μου με πόση λεπτομέρεια και ακρίβεια όλα λειτουργούν άψογα στην φύση είπα μέσα μου θαυμάζοντας αυτό το μεγαλείο. Αντιθέτως στον κόσμο των ανθρώπων επικρατεί το χάος, η βαρβαρότητα και το απόλυτο σκοτάδι.
Στην Φλώρινα κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε δωρεάν και απλόχερα από την φύση το προνόμιο να θαυμάσουμε το μεγαλείο της φύσης .Το αρμονικό φτερούγισμα των αργυροπελεκάνων να πετάν σε άψογους σχηματισμούς και άλλων σπάνιων φτερωτών φίλων μας που διασχίζουν χιλιόμετρα από μακριά για να προσλιμενιστουν στα ήρεμα ύδατα των Πρεσπών μας. Περνούν σιωπηλά χωρίς να ενοχλούν τον άνθρωπο. Δυστυχώς μέσα στις μυρμηγκίσιες άψυχες κοινωνίες των φυλακισμένων ανθρώπων , μέσα σε αλυσίδες ,σε τσιμεντένια κλουβιά θα μου πεί κανείς ότι όλα αυτά είναι «ψιλά γράμματα» φίλε βουνίσιε ακτιβιστή.
Ζούμε πνιγμένοι στα μυριάδες προβλήματα και μέσα στο σκοτάδι. Δεν έχουμε τον χρόνο να σηκώσουμε το κεφάλι ψηλά στον ουρανό ν΄ ασχοληθούμε με αργυροπελεκάνους, κραυγαετούς , χρυσαετούς ή άλλα σπάνια είδη .Ζούμε στο απόλυτο σκοτάδι σε έναν διαρκή χειμώνα και μας διαφεύγει η Άνοιξη , η σημασία, ο ρόλος της ύπαρξής μας σε ένα γιγαντιαίο οικοσύστημα , στο μεγαλείο της φύσης. Ζούμε σε τέτοιο σημείο ματαιοδοξίας ώστε να μας διαφεύγει το νόημα, η ουσία , ο λόγος της ανθρώπινης ύπαρξής μας ώστε να χάνεται η ζωή μας χωρίς να απολαμβάνουμε τις μικρές ή μεγάλες στιγμές της , τις οποίες προσπερνάμε ή καταστρέφουμε αδιάφοροι και βιαστικοί στην εν ζωή πορεία μας. Το χνάρι που αφήνουμε είναι καταστροφή , τσιμέντα, σίδερα και στάχτες. Οι εποχές της φύσης διαδέχονται η μία την άλλη μα εμείς οι άνθρωποι σαν τα φίδια που λιάζονται μετά την χειμερία νάρκη μετράμε τους κόκους, τους αριθμούς, την ματαιοδοξία αλλά και τον μονολιθικό εγωισμό μας. Φτάσαμε στο σημείο να εγκληματούμε την φύση να ΘΑΝΑΤΩΝΟΥΜΕ ΑΡΓΥΡΟΠΕΛΕΚΑΝΟΥΣ ΜΕ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ εν ονόματι της «πράσινης» ανάπτυξης και όλων αυτών των νεοεισαγώμενων μεταλλικών όρων χωρίς καθαρή ουσία και νόημα παρα μόνο «ουσία» για τα ταμεία πολυεθνικών εταιριών που παράγουν «έξυπνο φθηνό» ρεύμα ( για ανοήμονες απαλλοτριωμένους καταναλωτές) αγοράζοντας αυτοί κοπανιστό αέρα και πουλώντας στους υπολοίπους ολιγομονοπωλιακά και καθωσπρέπει πολυεθνικά το προϊόν ενός άψυχου τεχνολογικού ανθρώπινου πολιτισμού.Μήπως πρέπει να ενημερώσω αυτούς ...
http://www.ornithologiki.gr/
μπας και συνέλθουν μερικοί "πανέξυπνοι" που θέλουν να υλοποιήσουν ενεργειακούς ανεμόμυλους στην περιοχή;

Όμως αυτή η φύση που καθημερινά την τραυματίζουμε, την πληγώνουμε , την καταστρέφουμε δεν θα αργήσει ή ώρα να μας τιμωρήσει με τους άγραφους νόμους της .Δυστυχώς τότε θα έχουμε κάνει ελεύθερη πτώση στο έσχατο υψομετρικό σημείο και η επιστροφή στην κορυφή θα φαντάζει ένα μακρινό όνειρο . Πράγματι οι σπάνιες στιγμές ευτυχίας δεν διαρκούν πολύ .Κρατάνε λίγο όσο μία ανάσα μέχρι κάποιο άψυχο χέρι να μας αποκόψει σαν αγριολούλουδα από την φύση της ζωής μας. Καθώς πλησίαζαν και χάνονταν οι αργυροπελεκάνοι στις κορυφογραμμές του Βαρνούντα πάνω από το Πισοδέρι και την Βίγλα σκεφτόμουν κάποιους ανεγκέφαλους που θελαν να χτίσουν ανεμογεννήτριες στο σημείο εκείνο Ελπίζω και εύχομαι οι αργυροπελεκάνοι αυτοί να μην χάσουν ποτέ το δρομολόγιο, τον προσανατολισμό, τον προορισμό τους κι άς εμείς ή μάλλον κάποιοι στρουθοκάμηλοι εξ ημών προσπαθούν να χτίσουν σιδερένια φράγματα σαν τις ανεμογεννήτριες στο αιώνιο δρομολόγιό τους...
Ο ήλιος χάριζε τις τελευταίες ακτίνες στο πρόσωπό μου .Ήταν η ώρα της καθόδου, της επιστροφής στην φωλιά μου, στην Φλώρινα μου. Είπα μέσα μου ότι όσο αντικρίζω αργυροπελεκάνους να περνάν την Φλώρινα δεν ανησυχώ. Όταν όμως παύσουν να έρχονται τότε θα πώ στους συνανθρώπους μου ότι θα έχουμε ΑΠΟΤΥΧΕΙ να συνυπάρχουμε αρμονικά με άλλα έμβια όντα στον τόπο . Η ύπαρξή μας δεν θα έχει πλέον νόημα .Τότε θα πώ ότι ήρθε το τέλος του ανθρώπου μια και δεν θα έχει νόημα η συνύπαρξή του με το οικοσύστημα της φύσης. Τότε οι άνθρωποι θα έχουν απαλλοτριωθεί, θα έχουν αντικατασταθεί από αριθμούς ,από μαθηματικούς αλγόριθμους, από κομπιούτερς , από ρομπότ, από άψυχες μηχανές και από μηχανήματα όπως είναι οι «πράσινες» ανεμογεννήτριες που θανατώνουν σπάνια άγρια πτηνά όπως οι αργυροπελεκάνοι ,οι αετοί και άλλα σπάνια φτερωτά αθώα πλάσματα που περνάν από την Φλώρινα προς Πρέσπες. Απολαύστε φωτογραφίες που αποθανάτισα, σπάνιων αργυροπελεκάνων πάνω από την Φλώρινα…….

Σάββατο 8 Μαίου 2010 στο τοπικό τηλεοπτικό δίαυλο west channel στην εκπομπή "πράσινες ειδήσεις" ώρα 7.30 μμ επεσημάνθηκαν οι μαζικές θανατώσεις αργυροπελεκάνων απο ανεμογεννήτριες στον Αμβρακικό κόλπο με σημαντικές επιπτώσεις στην διαβίωση του είδους αλλα και στην διαταραξη του οικοσυστήματος ευρύτερα της περιοχής.Το μέγεθος των οικολογικών επιπτώσεων δέν θάβεται με αστειότητες του στύλ " ε τι πρέπει να γίνει να φύγουν οι άνθρωποι να έρθουν τα πουλιά; ή περισσότερο ενδιαφερόμαστε για τα πουλιά παρά με τους ανθρώπους." εάν θέλουμε να είμαστε πολιτισμένοι και σοβαροί .πρώτον να σεβόμαστε το περιβάλλον ειδικά την άγρια φτερωτή πανίδα των οικοσυστημάτων στην φύση η άγρια πανίδα δέν έχουν τις ίδιες αντιστάσεις διαβίωσης όσο ο άνθρωπος.Η εξάλειψη ενός κρίκου οικοσυστήματος επιφέρει καταστροφικές συνέπειες΄σε όλο το σύστηματα επιβίωσης σπάνιων ειδών .Για να καταλάβουν κάποιοι δήθεν "ευαισθητοποιημένοι για το περιβάλλον" την σοβαρότητα των πραγμάτων παραθέτω ένα δελτίο τύπου της ορνιθολογικής εταιρίας ελλάδος σχετικά με την άναρχη "δενδροφύτευση" ανεμογεννητριών στην Ελλάδα χωρίς προστασία της άγριας πανίδας είτε αφορά αργυροπελεκάνους είτε αετούς είτε αρκουδες ή άλλα υπο εξαφάνιση σπάνια άγρια είδη πανίδας ....

"Αιολικά πάρκα… όπου φυσάει ο άνεμος;

Χωρίς χωροθέτηση, σχεδιασμό και ορθή περιβαλλοντική αδειοδότηση προχωράει προς ψήφιση στη Βουλή το σχέδιο νόμου για την επιτάχυνση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Άκρως προβληματικές κρίνει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία τις διατάξεις που επιτρέπουν την εγκατάσταση αιολικών πάρκων μέσα σε περιοχές προστασίας της φύσης, εθνικά πάρκα και προστατευόμενους φυσικούς σχηματισμούς, με σχεδόν ανύπαρκτες διαδικασίες περιβαλλοντικής εκτίμησης και αδειοδότησης.

Το σχέδιο νόμου προχωρά χωρίς να λαμβάνει υπόψη της πλέον επίκαιρες κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που περιλαμβάνονται στο τελικό στάδιο προετοιμασίας του οδηγού «Αιολική Ενέργεια και Natura 2000». Στις κατευθύνσεις της η Επιτροπή τονίζει τη σημασία για στρατηγικό σχεδιασμό της ανάπτυξης των αιολικών πάρκων, με τον ορισμό περιοχών αποκλεισμού, ενώ δίνει συγκεκριμένες οδηγίες για την διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης.

Παρόλα αυτά στην Ελλάδα το σχέδιο νόμου προχωρά σε σοβαρές χωροθετικές ρυθμίσεις για τα αιολικά πάρκα σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, χωρίς εκτίμηση των επιπτώσεων που θα έχει το «άνοιγμα» 1,600,000 στρεμμάτων περιοχών προστασίας της φύσης στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων και τους δρόμους και υποδομές που αυτές φέρουν και με απουσία σαφών κατευθύνσεων και κριτήριων χωροθέτησης. Καταργούνται έτσι οι ελάχιστες και ελλιπείς δικλείδες ασφαλείας για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος που περιέχει το υφιστάμενο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ. Εξακολουθεί δε να απουσιάζει οποιοσδήποτε εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας στην ενεργειακά σπάταλη χώρα μας. Η σύγκρουση μεταξύ της ανάπτυξης της αιολικής ενέργειας και της προστασίας της φύσης μπορεί να αποφευχθεί εάν γίνει ένας ορθός στρατηγικός σχεδιασμός, πράγμα αδύνατο όπως φαίνεται για τα ελληνικά δεδομένα. Πρόσφατη μελέτη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (Εuropean Εnvironment Αgency - EEA) υπολόγισε το αιολικό δυναμικό της Ευρώπης. Η μελέτη του ΕΕΑ δείχνει ότι ακόμα και εάν αποφασιστεί ο αποκλεισμός ολόκληρου του δικτύου Natura 2000 και των προστατευόμενων περιοχών της Ε.Ε. από την ανάπτυξη αιολικών πάρκων, θα υπάρχει αρκετό διαθέσιμο αιολικό δυναμικό ώστε να καλυφθούν 3 έως και 7 φορές η συνολική ενεργειακή ζήτηση για το 2020 και το 2030.

Στην ίδια λογική κινήθηκε και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και εκπόνησε σχετική μελέτη ειδικά για την Ελλάδα. Πρόκειται για την πρώτη μελέτη προσδιορισμού των ευαίσθητων στα αιολικά πάρκα περιοχών, η οποία είναι κανονικά ευθύνη της Πολιτείας. Η μελέτη συμφωνεί με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος ότι η επέλαση Η μελέτη συμφωνεί με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος ότι η ανεξέλεγκτη επέκταση των ανεμογεννητριών στις φυσικές ευαίσθητες περιοχές της χώρας δεν είναι απαραίτητη όπως παρουσιάζει το σχέδιο νόμου και δείχνει η «γραμμή» του Υπουργείου Περιβάλλοντος.

Ο Ξενοφώντας Κάππας τονίζει: «Πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής μπορεί να γίνει χωρίς να θυσιάσουμε την βιοποικιλότητα της χώρας, η οποία είναι και το συγκριτικό πλεονέκτημά μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι σοβαρός σχεδιασμός. Καλούμε όλους τους βουλευτές να ζητήσουν την θωράκιση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και τον αποκλεισμό περιοχών για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων.»