Το ύψωμα 1033 και ο Σταυρός

Λάζος ο βουνίσιος -σκέψεις στο βουνό..

Εκατέρωθεν της πόλης υψώνοντε δύο βουνοκορφές σάν ..δίδυμοι πύργοι κάθε φορά που έρχεται κάποιος απο το Αμύνταιο ή την υπόλοιπη Ελλάδα . Αφορά την κορυφή του λόφου Αγίου Παντελεήμονα νοτίως και του υψώματος 1033 βορείως της πόλης. Κάθε βουνοκορφή της ΄Φλώρινας και απο μία ιστορία.....

Ο λόγος που αποφάσισα σήμερα να σας γράψω είναι το θλιβερό γεγονός ότι οι μόνοι που νοιάζοντε για τα δύο αυτά φυσικά στολίδια (όσα μας απέμειναν) είναι οι πιστοί που ανηφορίζουμε στην εκκλησία του Σωτήρος ανήμερα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού ή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος , ορειβάτες, μοναχικοί πεζοπόροι και αθλητές όπως και άλλοι πολίτες που σκαρφαλώνουμε στα περιαστικά βουνά της Φλώρινας για να κάνουμε ένα μικρό διάλλειμα στην καθημερινότητα μας. Ναί παίρνουμε τα βουνά όπως λένε κάποιοι..

Στο ύψωμα 1033 με την σκόπιμα θαμμένη  ιστορία όπου γράφθηκε εκεί πρίν πολλά χρόνια, υπάρχει κάτω απο τις 2 κεραίες τηλεπικοινωνιών , ένα ξεχασμένο μνημείο του πολεμικού μουσείου εις μνήμη όσων Ελλήνων αξιωματικών & οπλιτών έπεσαν για την υπεράσπιση της πόλης την 12η Φεβρουαρίου 1949 όπου αναπαύοντε σήμερα οι ψυχές τους στο στρατιωτικό νεκροταφείο της πόλης .Σήμερα στέκει θλιβερά έρημο ένα κομμάτι ιερού μαρμάρου με μία σιδερένια σκουριασμένη περίφραξη - πνιγμένη στην οργιώδη βλάστηση την οποία συχνά καθαρίζω με την ...τσάπα μου. Νομίζω ότι αποτελεί τουλάχιστον ηθική και ιστορική υποχρέωση οι αρμόδιοι να μεριμνήσουν έστω για την κατασκευή ενός μικρού εξωκκλησίου στο σημείο ,είτε αρμόδιος είναι ο Δήμος είτε η Εκκλησία είτε οιονδήποτε άλλος που θέλει να τιμήσει την μνήμη εκείνων που έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι στην ιστορική μάχη της Φλώρινας την νύχτα προς ξημερώματα της 12ης Φεβρουαρίου 1949

Νοτίως στην κορυφή του λόφου Αγίου Παντελεήμονα σε υψόμετρο 1010 μέτρων αντικρύζουμε τον Σταυρό , το σύμβολο της Πίστεως μας που έχτισε ο αείμνηστος και αγαπημένος μου Μητροπολίτης Πρεσπών Φλωρίνης και Εορδαίας Αυγουστίνος Καντιώτης εν έτος 1971 μαζί με το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Το παράπονο μου ώς ΄Φλωρινιώτης επι χρόνια κάθε φορά που ανεβαίνει εκεί πέρα, είναι ότι Σταυρός που φωτίζει σάν φάρος τις νύχτες δέν είναι εύκολα προσβάσιμος τόσο σε εμάς του Φλωρινιώτες όσο και στους φίλους μας που επισκέπτονται την ακριτική μας πόλη που θέλουμε να ανεβούμε εκεί πάνω, να εκκλησιασθούμε , να προσευχηθούμε , να γαληνέψει η ψυχή του καθενός κάτω απο τις φλαμουριές αγναντεύοντας πανοραμικά τα βουνά και το ορεινό λεκανοπέδιο της αρχαίας Λυγκηστίδος εδώ στην σημερινή Φλώρινα. Ο βασικός λόγος που θεωρώ ότι δέν είναι προσβάσιμος είναι το γεγονός ότι εδαφικά ανοίκει στην δασική υπηρεσία του δήμου Φλώρινας. Είναι περιφραγμένος ώς χώρος εκτροφής αγρίων υπο προστασία ζώων όπως και της πλούσιας δασικής χλωρίδας . Ο δασικός δρόμος είναι κλειστός για ένα λχ τουριστικό λεωφορείο ακόμη και ένός Ι.Χ. ανθρώπων που δέν διαθέτουν απαραίτητα τις σωματικές και φυσικές ικανότητες να ανεβούν χειμώνα καλοκαίρι στον Σταυρό κυρίως λόγω ανεπαρκούς πρόσβασης στο σημείο.

Υπάρχουν βέβαια τα δασικά μονοπάτια αλλα όπως προείπα δέν διαθέτουν όλοι τις ανάλογες φυσικές δυνατότητες να ανεβαίνουν στον Σταυρό .¨Ονειρο μου επι πολλά χρόνια είναι ο Σταυρός να γίνει προσβάσιμος για τον πολύ κόσμο και όχι για μία μικρή μερίδα αθλητών , ορειβατων, φυσιολατρών που διαθέτουν τις αντίστοιχες ικανότητες. Να γίνει ένα σημείο προβολής της πόλης, ένα σημείο αναφοράς για την Φλώρινα όπου θα έχουν πρόσβαση μικροί και μεγάλοι σε ηληκία όλο τον χρόνο. Να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο αξιοθέατων της Φλώρινας

[παρένθεση..θα ήθελα να αναφέρω ότι κακώς επιλέχθηκαν οι δίδυμοι μεσαιωνικοί πύργοι ώς λογότυπο του δήμου μας αλλά θα έπρεπε να ήταν ο Σταυρός τα δύο βουνά και η πόλη ώς οικόσημο μας] 

Παλαιότερα το έτος 2008 είχα δημοσιεύσει μία σκέψη για κατασκευσή "αναβατήρα" LIFT. Ενώ η σκέψη υιοθετήθηκε αρχικά εν συνεχεία η μελέτη σκόνταψε ώσ συνήθως σε δύο αγκάθια. Η κατασκευή του αναβατήρα απο το...βαρόσι μέχρι τον Σταυρό θα κατέστρεφε σίγουρα το περιαστικό δάσος της πόλης. Η οικονομική δαπάνη διχαζόταν στις απόψεις μερικών. Γίναν ( ίσως σκόπιμα και υποβολιμιαία) αντιπροτάσεις για τελεφερίκ Άλωνα - Βίγλα , το θέμα πλάτιασε και η τότε αντιπολίτευση κατόρθωσε "θριαμβευτικα" να αποσύρει την σκέψη ώς "ουρανοκατέβατο" θέμα στην συνεδρίαση του δήμου. Αργότερα στις προηγούμενες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης παρακολούθησα τις ανακοινώσεις των υποψηφίων.Η αξιοποίηση του λόφου είχε καταντήσει πασατέμπο στα φέιγ βολάν τους. Απο τότε μέχρι σήμερα τίποτα απολύτως δέν έγινε. Λόγια , λόγια,. λόγια, μπλαμπλαδούρες,υποσχέσεις και σχεδόν καθόλου έργα πέραν απο μερικές ήπιες παρεμβάσεις στα δασικά μονοπάτια..Εξ αρχής ο σχεδιασμός της τότε μελέτης αναβατήρα απο το βαρόσι προς τον Σταυρό ήταν καταδικασμένος ώς ιδέα ώς μελέτη και ώς σκέψη. Το δημοσίευμα εν έτος 2008 σάν σκέψη μου ήταν να γίνει απο την βουνοπλαγιά του Δ.Δ. Σκοπιάς μέχρι τον Σταυρό και όχι απο το...Βαρόσι .Ούτε ένα δένδρο δέν θα ξεριζώνοταν ούτε το δάσος θα κινδύνευε να καταστραφεί.....αλλά αυτά θα μου πείτε τα είχαν για λεπτομέρειες . Η σκέψη το έργο η μελέτη χάθηκε τελικά στα συρτάρια κάποιου γραφείου του δήμου ..Ξοδεύτηκαν χρήματα σε μελέτες..Τότε υπήρχαν οι οικονομικές προυποθέσεις υλοποίησης του έργουΤώρα ούτε στα..... όνειρα μας. Άλλη μία ανεκμετάλευτη φυσική ομορφιά πήγε στράφι στις αντιπολυτευίζουσες αγκαθιές κάποιας και κάποιων συνοδοιπόρων αγκαθιων τους

Επειδή όμως η ..ελπίς πεθαίνει τελευταία επανέρχομαι μετα 4 χρόνια με μία νέα σκέψη χωρίς αναβατήρες και υψηλά κόστη λειτουργίας - συντήρησης κλπ. Η νέα ταπεινή σκέψη μου είναι η κατασκευή δασικού δρόμου ανόδου και καθόδου προς την περίφραξη της δασικής υπηρεσίας πλησίον του Σταυρού απο το Δ.Δ. Σκοπιάς , ειδική σκάλα τύπου "Λάμδα" διελευσης απο την περίφραξη και κατασκευή σκαλοπατιών με χονδρούς κορμούς δένδρων μέχρι τον Σταυρό. Η ιδέα είναι υλοποιήσημη , δέν επιβαρύνει σημαντικά τα οικονομικά του Δήμου - ενταγμένο έργο σε ειδικό πρόγραμμα ανάπτυξης ορεινών όγκων.Δέν θα επιβαρυνθεί το περιβάλλον ούτε θα διαταραχθεί το δασικό οικοσύστημα στην βουνοπλαγιά της Σκοπιάς. Όύτε κανένα δάσος θα χρειαστεί να ξεριζωθεί..Επειδή όμως ο Σταυρός ευρίσκεται σε προστατευόμενη περιοχή της δασικής υπηρεσίας θα πρέπει να περιφραχθούν οι χώροι επισκεψημότητας ώστε να μήν διαταράσεται η ησυχία των προστατευόμενων αγρίων ζώων που ζούν εκεί μέσα τα οποία θαυμάζουν και αγαπάμε όλοι πλήν μίας ελαχίστου δακτυλοδεικτούμενης μερίδας λαθροκυνηγών της πλάκας 'οπου κυνηγάνε ζώα και πουλιά μέσα σε περιφραγμένη προστατευόμενη περιοχή - έχουν εξοντώσει σημαντικό αριθμό ζώων.

Εάν κατασκευαστεί ο δασικός δρόμος στην πλαγιά της Σκοπιάς τότε ο Σταυρός θα είναι προσβάσιμος μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας απο εκδρομείς πεζοπόρους, απο τουριστικά λεωφορεία ακόμη και ιχ ώστε να αναδειχθεί ώς ένα σπάνιας φυσικής ομορφιάς αξιοθέατο της φλώρινας με πανοραμική θέα . ¨Αλλωστε παρόμοια φυσικά αξιοθέατα έχουν αξιοποιηθεί παρομοίως σε άλλες πόλεις όπου υπάρχουν ιστορικά μνημεία, κάστρα και ιεροί ναοί σε κορυφές υψωμάτων στην περίμετρο τους σε νησιά , τουριστικά θέρετρα, σε χωριά και πόλεις. Πέραν αυτού ο δασικός δρόμος προς τον Σταυρό θα λειτουργεί ώς αντιπλυμμυρικός φράχτης ή γραμμή απορροής βρόχινων υδάτων ή χιονιών που λιώνουν αργά την άνοιξη. Θα αποφευχθούν διαβρώσεις-κατολισθήσεις  του εδάφους -πτώσεις βράχων μέχρι και πλυμμήρες στο Δ.Δ. Σκοπιάς .Θα αναπτυχθεί - προβληθεί ο εναλλακτικός ή θρησκευτικός τουρισμός ακόμη και ο οικισμός της Σκοπιάς με τα πολύ όμορφα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής σπίτια του.Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και το φυλάκειο Σκοπιάς απο όπου θα ανηφορίζει ο δρόμος και θα καταλήγει λίγο έξω δυτικά της Σκοπιας.

Δέν εισέρχομαι σε τεχνικές λεπτομέρειες γιατί ούτε πολιτικός μηχανικός είμαι,ούτε τοπογράφος,ούτε αρχιτέκτονας είμαι ούτε έχω σχέση με χωματουργικές η οδοποιιτικές εργασίες.   Είμαι ένας Φλωρινιώτης που αγαπάει αληθινά τον τόπο που γεννήθηκα και πολύ λυπάμαι γιατί τόσα χρόνια περιοχές με σπάνια φυσική ομορφιά και ιστορία έχουν αφεθεί κυριολεκτικά στην μοίρα τους.

 Εύχομαι ο Κύριος να φωτίσει το μυαλό των αρμοδίων...