27 Μαρτίου 2008
Γράφει Λάζος ο βουνίσιος για τον..Άυγουστο ενός Πολιτισμού!
Γράφει Λάζος ο βουνίσιος για τον..Άυγουστο ενός Πολιτισμού!
Ο καιρός άστατος, μία καυτός ο ήλιος , μία αποπνικτική ζέστη, δροσούλα άφθονη τις νύχτες, αλλα και αρκετές βροχές, χιόνια αστραπές μαζί με καταιγίδες αν΄ντηχούν στην χαραδρούπολη . Ετσι είναι ο Αύγουστος εδώ ψηλά στα ορεσίβια μέρη μου χειμώνα και .... καλοκαίρι
Τότε που η πόλη θα ξαναζωντανέψει, θα γεμίσει κόσμο, άνθρωποι γεμάτες οι πλατείες , το ποτάμι θα φωταγωγηθεί από εικαστικό φώς, οι πλατείες θα φορέσουν τα γιορτινά τους, αθλητικά δρώμενα στα πάρκα , παιδικές μνήμες θα ξυπνήσουν, οι δρόμοι θα έχουν κίνηση από οχήματα , πολλά όμορφα χρώματα θα πλημμυρίσουν το αστικό ποτάμι, θα αντηχούν οι κάμποι , τα βουνά από δημοτικά τραγούδια , χάλκινα, ακορντεόν, κλαρίνα, η αλλά μουσικά σχήματα και νότες. . Η Φλώρινα να ξαναζήσει τις τελευταίες ετήσιες ακμάδες της πρίν βυθιστεί ξανά στα νοσταλγικά χρώματα του φθινοπώρου , στο μελαγχολικό γκρίζο της ομίχλης του χειμώνα στο αιώνιο σούρουπο της παρακμής...
. Τα Μουσεία , ο αρχαιολογικός χώρος θα ανοίξουν τις πύλες τους στο κοινό για να θαυμάσουμε την μακραίωνη ιστορία του τόπου μας, τις εικόνες, τα χρώματα και τα σχήματα του εικαστικού μας κόσμου. Να θαυμάσουμε εκείνο το σπάνιο χάρισμα που χρόνια τώρα θαυμάζουμε και χαρακτηρίζει για την μοναδικότητα της αυτή η όμορφη πόλη εκεί ψηλά στην άνω βιορειοδυτική γωνιά του χάρτη , η Φλώρινα των Τεχνών, των Γραμμάτων, των Ποιητών, των Λογοτεχνών, των Μουσικών, των Φιλαρμονικών, , των Πολιτισμικών αυτών σπάνιων χαρισμάτων που ζεί ευτυχώς μέσα DNA μας .Δέν γνωρίζω εάν γι αυτό μας το χάρισμα «φταίει το νερό που πίνουμε ή ο αέρας που αναπνεουμε » όπως λένε κάποιοι , αλλα το μόνο σίγουρο είναι ότι μας το χάρισε ως ευλογία ο Θεός μαζί με το μοναδικό φυσικό τοπίο που αγκαλιάζει την χαραδρίσια όμορφη βουνοπολιτεία μας. Αρκεί να το αξιοποιήσουμε εποικοδομητικά για το καλό του Τόπου μας ....
. Τα Μουσεία , ο αρχαιολογικός χώρος θα ανοίξουν τις πύλες τους στο κοινό για να θαυμάσουμε την μακραίωνη ιστορία του τόπου μας, τις εικόνες, τα χρώματα και τα σχήματα του εικαστικού μας κόσμου. Να θαυμάσουμε εκείνο το σπάνιο χάρισμα που χρόνια τώρα θαυμάζουμε και χαρακτηρίζει για την μοναδικότητα της αυτή η όμορφη πόλη εκεί ψηλά στην άνω βιορειοδυτική γωνιά του χάρτη , η Φλώρινα των Τεχνών, των Γραμμάτων, των Ποιητών, των Λογοτεχνών, των Μουσικών, των Φιλαρμονικών, , των Πολιτισμικών αυτών σπάνιων χαρισμάτων που ζεί ευτυχώς μέσα DNA μας .Δέν γνωρίζω εάν γι αυτό μας το χάρισμα «φταίει το νερό που πίνουμε ή ο αέρας που αναπνεουμε » όπως λένε κάποιοι , αλλα το μόνο σίγουρο είναι ότι μας το χάρισε ως ευλογία ο Θεός μαζί με το μοναδικό φυσικό τοπίο που αγκαλιάζει την χαραδρίσια όμορφη βουνοπολιτεία μας. Αρκεί να το αξιοποιήσουμε εποικοδομητικά για το καλό του Τόπου μας ....
.JPG)
Αγναντεύω από ψηλά στο βουνό το Βαρόσι, τις πλατείες , τους πύργους στα δυτικά της πόλης μα ..... «κάτι λείπει» μέσα σ όλο αυτό το ψηφιδωτό πολιτιστικών δρώμενων. Αυτό που λείπει είναι ένας η και περισσότεροι Θερινοί κινηματογράφοι μαζί με το ποιοτικό θέατρο και όχι αδιάφορες επιθεωρήσεις. ή θεατρικές παραστάσεις για μικρά παιδάκια του δημοτικού
Θερινοί κινηματογράφοι και Θέατρο Δύο στοιχεία αναπόσπαστα πολιτισμού τα οποία πέραν των χειμερινών προβολών σινεμά της λέσχης πολιτισμού στο κτήριο του «παλαιού Αριστοτέλη» σημερινό Ωδείο , η σποραδικών θεατρικών παραστάσεων στην αίθουσα του Φ.Σ.Φ. η στον πολυχώρο εκδηλώσεων του Δήμου και ο Αριστοτέλης δεν υπάρχουν τα τελευταία χρόνια στο «μενού» των πολιτιστικών Αυγουστιάτικων δρώμενων της πόλεως.Η ελπίδα για αυτά τα δυό ..ξεχασμένα παιδιά του Πολιτισμού ανατέλει σιωπηλά σαν λαμπερό αστέρι στην νύχτα των ημερών μας, κάπου εκεί στα πεδινά υψίπεδα της Πανεπιστημιούπολης μας , στην σχολή καλών αριστοτεχνών μας...
Θερινοί κινηματογράφοι και Θέατρο Δύο στοιχεία αναπόσπαστα πολιτισμού τα οποία πέραν των χειμερινών προβολών σινεμά της λέσχης πολιτισμού στο κτήριο του «παλαιού Αριστοτέλη» σημερινό Ωδείο , η σποραδικών θεατρικών παραστάσεων στην αίθουσα του Φ.Σ.Φ. η στον πολυχώρο εκδηλώσεων του Δήμου και ο Αριστοτέλης δεν υπάρχουν τα τελευταία χρόνια στο «μενού» των πολιτιστικών Αυγουστιάτικων δρώμενων της πόλεως.Η ελπίδα για αυτά τα δυό ..ξεχασμένα παιδιά του Πολιτισμού ανατέλει σιωπηλά σαν λαμπερό αστέρι στην νύχτα των ημερών μας, κάπου εκεί στα πεδινά υψίπεδα της Πανεπιστημιούπολης μας , στην σχολή καλών αριστοτεχνών μας...
Σκέφτομαι κατηφορίζοντας προς το Βαρόσι το βροχερό μονοπάτι ότι θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν προβολές θερινού κινηματογράφου ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις Ανωτέρου επιπέδου στις αυλές των δημοτικών σχολείων , στο νέο πάρκο , στο γήπεδο έναντι του παλαιού ζωολογικού πάρκου η σε κάποια παραβούνια ή παραποτάμια τοποθεσία.
Κάτι που δεν έγινε όπως και κάποια άλλα μοναδικά έργα καλλιτεχνών που «εφυγαν» από κοντά μας η είναι παρατημένα σε θήκες της Μνήμης σαν το ατελιέ - εργαστήρι του Δογούλη Νικόλα ...... Με το θερινό κινηματογράφο θα αναβίωναν μνήμες - αρώματα μιάς αίγλης μίας άλλης ακμάζουσας εποχής . Θα προσέδιδε μαζί με το Θέατρο μία άλλη ξεχωριστή νότα πολιτιστικού ρομαντισμού στις εκδηλώσεις του καλλιτεχνικού - πολιτισμικού Αύγουστου. Δυστυχώς η ορεσίβια πόλη μας δεν συγκαταλέγεται φέτος στο δρομολόγιο κρατικών θιάσων που δίνουν παραστάσεις σε άλλες πόλεις των ανοιχτών θεάτρων της πατρίδας μας.
Εάν υπήρχε ένα υπαίθριο αμφιθέατρο στην όμορφη χαραδρούπολη μας ικάζω ότι θα ήταν μόνιμα στο καρνέ των περιοδειών τους.Οι μνήμες με ταξιδεύουν στα παλιά , εκεί στο παλιό γήπεδο ( νέο πάρκο ) τότε που ερχόντουσαν Αύγουστο μήνα κρατικοί θίασοι και έδιναν αλησμόνητες παραστάσεις. Τελευταία φορά ήταν πρίν μερικά χρόνια όπου απ τις κερκίδες του παλαιού γηπέδου ( νέο πάρκο ) παρακολούθησα τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του αρχαίου δάσκαλου Αισχύλου ....
Το «υπαίθριο αμφιθέατρο» Το οραματιζόμουν στα βουνά πρό 10 ετων (μαζί με άλλους ρομαντικούς ορεσίβιους τούτης της πόλης σαν τον «τριγενή βιγλάτορα» ) Εκεί στο Γιάζι στους πρόποδες του λόφου Αγίου Παντελεήμονα δίπλα από τις θρυλικές βραχοσπηλιές Δυστυχώς τόσα χρόνια έμεινε ορφανό ως ...σκέψη και ιδέα στα συρτάρια της μνήμης μας το υπαίθριο αμφιθέτατρο στα πρότυπα αρχαιολληνικών όπως της Επιδαύρου, της Δωδώνης ..
Κάτι που δεν έγινε όπως και κάποια άλλα μοναδικά έργα καλλιτεχνών που «εφυγαν» από κοντά μας η είναι παρατημένα σε θήκες της Μνήμης σαν το ατελιέ - εργαστήρι του Δογούλη Νικόλα ...... Με το θερινό κινηματογράφο θα αναβίωναν μνήμες - αρώματα μιάς αίγλης μίας άλλης ακμάζουσας εποχής . Θα προσέδιδε μαζί με το Θέατρο μία άλλη ξεχωριστή νότα πολιτιστικού ρομαντισμού στις εκδηλώσεις του καλλιτεχνικού - πολιτισμικού Αύγουστου. Δυστυχώς η ορεσίβια πόλη μας δεν συγκαταλέγεται φέτος στο δρομολόγιο κρατικών θιάσων που δίνουν παραστάσεις σε άλλες πόλεις των ανοιχτών θεάτρων της πατρίδας μας.
Εάν υπήρχε ένα υπαίθριο αμφιθέατρο στην όμορφη χαραδρούπολη μας ικάζω ότι θα ήταν μόνιμα στο καρνέ των περιοδειών τους.Οι μνήμες με ταξιδεύουν στα παλιά , εκεί στο παλιό γήπεδο ( νέο πάρκο ) τότε που ερχόντουσαν Αύγουστο μήνα κρατικοί θίασοι και έδιναν αλησμόνητες παραστάσεις. Τελευταία φορά ήταν πρίν μερικά χρόνια όπου απ τις κερκίδες του παλαιού γηπέδου ( νέο πάρκο ) παρακολούθησα τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του αρχαίου δάσκαλου Αισχύλου ....
Η τελευταία προβολή θερινού κινηματογράφου που θυμάμαι ήταν στην αυλή της παλαιάς Ακαδημίας από την λέσχη πολιτισμού «Τσάρλι Τσάπλιν» πριν πολλά χρόνια και πρόσφατα στην αυλή του Εσπερινού Λυκείου από την Λέσχη Πολιτισμού της πόλης μου . Οι τελευταίες αίθουσες κινηματογράφων στην Φλώρινα ήταν ενθυμούμαι νοσταλγικα στο βουνό , το «Ελληνίς» και το «Ολύμπιον». Ο τελευταίος θερινός κινηματογράφος ήταν ένα μέρος του σινέ «Αγγέλικα» που κατεδαφίστηκε την δεκαετία του 1970 για να ανεγερθεί μια τεράστια (άχαρη αισθητικά) πολυκατοικία στην πυκνοκατοικημένη γειτονιά του ΟΤΕ Φλώρινας ( οδός Μεγαρόβου ) .Ο τελευταίος θερινός κινηματογράφος «Αγγέλικα» έκλεισε τότε στο βωμό της άναρχης τσιμεντοανοικοδόμησης της δεκαετίας του 70 αλλα και των «μοντέρνων οικιστικών αναγκών των ανθρώπων του αστικού κέντρου» ...
Δεν θα ήταν άσχημη ιδέα λοιπόν να ενταχθεί ο θερινός κινηματογράφος με προβολές ποιοτικών κινηματογραφικών ταινιών στο Αύγουστο Πολιτισμού της όμορφης χαραδρούπολης μας ( μελλοντικά ) .Δέν θα ήταν επίσης άσχημη ιδέα τα κρατικά θέατρα να συμπεριελάμβαναν και την Φλώρινα στο ημερολόγιο των θεατρικών παραστάσεων κάθε έτος. Βυσσινόκηπος....
Επίσης δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να πραγματοποιηθούν καθημερινά, όσο διαρκεί ο Αύγουστος , προβολές θερινού κινηματογράφου στα γήπεδα επιδαπέδιας αντισφαίρισης ( το γνωστο μας τέννις ) στην γέφυρα Αγίου Νικολάου πλάι στο ποτάμι και την εγκαταλειμμένη δημοτική πισίνα μέσα σε μία μοναδικής φυσικής ομορφιάς γωνιά της πόλης νύχτα με Αυγουστιάτικο φεγγάρι..Τι ποιο ωραίο και ρομαντικότερο θα ήταν για τους θεατές η προβολήκινηματογραφικής ταινίας στο μέρος εκείνο που οδοιπορώ συχνά .Αν μάλιστα η παραβούνια διαδρομή και ο δρόμος απ την γέφυρα μέχρι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου είχε προσεχθεί περισσότερο, με ένα πεζοδρόμιο, μερικά κιόσκια , με καλύτερο φωτισμό θα πηγαίναμε περπατώντας για θερινό σινεμά η κάποια αρχαία θεατρική παράσταση , οδοιπορώντας παραβούνια απ το όμορφο Βαρόσι στην γέφυρα του Αγίου Νικολάου ...
Επίσης δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να πραγματοποιηθούν καθημερινά, όσο διαρκεί ο Αύγουστος , προβολές θερινού κινηματογράφου στα γήπεδα επιδαπέδιας αντισφαίρισης ( το γνωστο μας τέννις ) στην γέφυρα Αγίου Νικολάου πλάι στο ποτάμι και την εγκαταλειμμένη δημοτική πισίνα μέσα σε μία μοναδικής φυσικής ομορφιάς γωνιά της πόλης νύχτα με Αυγουστιάτικο φεγγάρι..Τι ποιο ωραίο και ρομαντικότερο θα ήταν για τους θεατές η προβολήκινηματογραφικής ταινίας στο μέρος εκείνο που οδοιπορώ συχνά .Αν μάλιστα η παραβούνια διαδρομή και ο δρόμος απ την γέφυρα μέχρι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου είχε προσεχθεί περισσότερο, με ένα πεζοδρόμιο, μερικά κιόσκια , με καλύτερο φωτισμό θα πηγαίναμε περπατώντας για θερινό σινεμά η κάποια αρχαία θεατρική παράσταση , οδοιπορώντας παραβούνια απ το όμορφο Βαρόσι στην γέφυρα του Αγίου Νικολάου ...
....
Αύγουστος του πολιτισμού και των καλλιτεχνών ..... δεν αργεί να ακτινοβολήσει ...
27 Μαρτίου 18
Την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, 27 Μαρτίου, τίμησε το Εργαστήριο Σκηνογραφίας / Ενδυματολογίας της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με σειρά δράσεων.Το πρωί, από τις συχνότητες της ΕΡΤ Φλώρινας, μεταδόθηκε το μήνυμα της Ημέρας από τους φοιτητές του Εργαστηρίου Σκηνογραφίας / Ενδυματολογίας.
Το απόγευμα, στο μεγάλο Αμφιθέατρο της Παιδαγωγικής Σχολής, παρουσιάστηκαν έργα των φοιτητών σε μια κοινή Σκηνογραφία.
Παράλληλα δε, το Εργαστήριο παρέμεινε ανοιχτό και επισκέψιμο παρουσιάζοντας εν εξελίξει εργασίες των φοιτητών του, καθώς και ένα σύντομο αφιέρωμα στους Théâtre de Complicité προβάλλοντας αποσπάσματα από τα πιο εμβληματικά έργα τους.
Την επιμέλεια και διοργάνωση των εκδηλώσεων του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου είχε ο διδάσκων του Εργαστηρίου Τάσος Πρωτοψάλτου, με τη συμμετοχή ομάδας φοιτητών αποτελούμενης από τις: Άννα Ζήση, Χριστίνα Κοντούλη, Δήμητρα Κατσιγιάννη, Βάσια Ραβαζούλα,Ζωή Ρασάικου.
Αύγουστος του πολιτισμού και των καλλιτεχνών ..... δεν αργεί να ακτινοβολήσει ...
27 Μαρτίου 18
Την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, 27 Μαρτίου, τίμησε το Εργαστήριο Σκηνογραφίας / Ενδυματολογίας της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με σειρά δράσεων.Το πρωί, από τις συχνότητες της ΕΡΤ Φλώρινας, μεταδόθηκε το μήνυμα της Ημέρας από τους φοιτητές του Εργαστηρίου Σκηνογραφίας / Ενδυματολογίας.
Το απόγευμα, στο μεγάλο Αμφιθέατρο της Παιδαγωγικής Σχολής, παρουσιάστηκαν έργα των φοιτητών σε μια κοινή Σκηνογραφία.
Παράλληλα δε, το Εργαστήριο παρέμεινε ανοιχτό και επισκέψιμο παρουσιάζοντας εν εξελίξει εργασίες των φοιτητών του, καθώς και ένα σύντομο αφιέρωμα στους Théâtre de Complicité προβάλλοντας αποσπάσματα από τα πιο εμβληματικά έργα τους.
Την επιμέλεια και διοργάνωση των εκδηλώσεων του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου είχε ο διδάσκων του Εργαστηρίου Τάσος Πρωτοψάλτου, με τη συμμετοχή ομάδας φοιτητών αποτελούμενης από τις: Άννα Ζήση, Χριστίνα Κοντούλη, Δήμητρα Κατσιγιάννη, Βάσια Ραβαζούλα,Ζωή Ρασάικου.
