Το παλιό «καλό» καιρό προ της δεκαετίας του 1970 «παρδαλά φωτάκια» (ήταν συνθηματικό «συγκεκριμένων υπηρεσιών» προς το ανδρικό πληθυσμό) έξω από σπίτια αντιγυρίζανε οι παλαιότεροι Φλωρινιώτες μόνο σε κάτι «πονηρά σπιτάκια» στην βόρεια έξοδο της Φλώρινας στον δρόμο προς την Πρώτη. (..μετά το ύψος του σημερινού εκκενωθέντος τέως στρατοπέδου πυροβολικού).Επίσης με «παρδαλά φωτάκια» διακοσμούσαν την πραμάτειά τους οι εμποροπανηγυρτζήδες ,οι καραγκιοζοπαίχτες, οι υπεύθυνοι των τότε κοσμικών ή λαϊκών κέντρων αλλά και οι περιοδεύοντες θίασοι και τα τσίρκο όπου έδιναν ρεσιτάλ λαϊκοί τροβαδούροι, καλλιτέχνες του θεάτρου , του θεάτρου σκιών, ζογκλέρ, κουταλιανοι, μασήστες μέχρι …..λέοντες , ελέφαντες και χιμπατζήδες στην πόλη μας!!! Η δε φωταγώγησις διαρκούσε τόσο όσο το λαϊκό γεγονός διαρκούσε.. Σήμερα, ειδικά κατά την τελευταία κιτς σουρεαλιστική αισθητικά δεκαετία μας, τα «παρδαλά φωτάκια» πληθύνανε υπέρμετρα την παρουσία των , αύξησαν ραγδαία την συχνότητα εμφάνισής των σε δρόμους, σε πλατείες, δημόσια κτήρια ακόμη και σε οικιακούς εξώστες με παράλληλη αύξηση του λογαριασμού της Δ.Ε.Η. , με διάφορα συμπαθή σχήματα ενταγμένα στο «πνεύμα των εορτών» (αστέρια, έλατα, «γκι» κ.α.).Το εισαγόμενο αισθητικό φαινόμενο ξεκινά το πρόσκαιρο ταξίδι του από τα μέσα Νοεμβρίου (την ημέρα των Ευχαριστιών στις Η.Π.Α.) και καταλήγει «άδοξα» ακόμη και ένα μήνα σχεδόν μετά τα Χριστούγεννα εκπληρώνοντας κάθε προσδοκία Χριστιανού πάσης προελεύσεως και δόγματος .Σύνηθες φαινόμενο τα δημόσια παρδαλά φωτάκια να σβήνουν τότε αλλά να παραμένουν κρεμασμένα στους στύλους μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα. εκτεθειμένα στην φθορά του χρόνου και των καιρικών εναλλαγών!!! Τότε και σήμερα…Τότε μια ασήμαντη λεπτομερειακή πρόσκληση- αισθητική πινελιά -αμαρτωλή ζαβολιά της τοπικής κοινωνίας .Σήμερα μια γενικευμένη υπερβολή ενός ψυχαναγκαστικού φωταγωγημένου μακιγιάζ της κοινωνίας μας (ή «φούμο παραλλαγής »όπως το λέγαμε κατά την στρατιωτική μας θητεία). «Φούμο» ενδυνάμωσης της αντίθεσης –κοντράστ της καθημερινής ασχήμιας, μιζέριας και υποκρισίας που «φωτίζει» το κοινωνικό μας περιβάλλον αλλά και φωλιάζει μέσα στις καρδιές , στις ψυχές μας. Ένα εορτινό περιβάλλον που η χαρά η αγάπη επιβάλλεται κάθε χρόνο αισθητικά ομοιόμορφα σε όλο τον πλανήτη .Μία χαρά που επιβάλετε στην λογική της ζωής μας ετσιθελικά όπως γίνεται σε κάθε «φασίζων καθεστώς» ή σε κάθε σύγχρονη παραλλαγή «ρωμαϊκής φιέστας»(άρτος και θεάματα, για τον «άρτο» τίθεται υπό αμφισβήτηση κατά το πώς δίκαια το λαμβάνουν όλοι). «Όλοι μαζί,με τον ίδιο τρόπο, την ίδια ώρα, κανείς μονάχος να σκέφτεται , να χαίρεται, να έχει αντίθετη αισθητική άποψη». Λες και η ανθρώπινη αγάπη , η χαρά είναι κατά παραγγελία εμπορικό προϊόν που πρέπει να αναλωθεί πριν την ημερομηνία λήξεως.!!!Η κατανυκτική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων μεταλλάχθηκε σε κοσμικά glamour’s openings,διαφημιστικές αφίσες μεγέθους λαβάρων με Christmas party με special guests stars DJ’s revegions,λαχεία,κληρώσεις, οινοτσιπουροποσίες χαρτοπαίγνια μέχρι πρωίας, πασαρέλες σε νυχτερινά κέντρα ή σε υπερπολυτελείς δεξιώσεις high society η στις υπόγειες V.I.P. αίθουσες και στοές πανάκριβων ξενοδοχείων και καζίνο, πασαρέλες κυριών και δεσποινίδων ζωγραφισμένες με έντονα μπογιατισμένα πρόσωπα ,γούνες ατυχών ζώων, και μαλλί φουλ στην χημική λακ ή στο πηκτό ζελέ. Η κατανυκτική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων μεταλλάχθηκε σε εγκαίνια του ποδαριού κοσμικών ή τουριστικών κέντρων, πολύχρωμα περιτυλίγματα , κορδέλες, κοφτερά ακονισμένα ψαλίδια πολυδιαφημισμένες εκδηλώσεις με τυμπανοκρουσίες πάσης μορφής , φωτεινές παρδαλές ταμπέλες καταστημάτων ν΄ αναβοσβήνουν σαν φωτεινοί οδικοί σηματοδότες ,κρεμασμένους πάνινους Santa Claus η αναπαυόμενους σε φωτεινές ημισελήνους στα κάγκελα των πολυκατοικιών, μαζική επιδρομή καταναλωτών στα ράφια , τουριστική ματαιοδοξία, αποδράσεις καλοζωισμένων αστών σε κατεψυγμένα χιονισμένα θέρετρα, ή λαγκάδια, πολυτελή δώρα και πλαστικά όνειρα( ετοιμοραμμένα συνολάκια ή κουστούμια γνωστών μόδιστρων, λαμπερά κοσμήματα, ρολόγια, αυτοκίνητα, στέρεο, τηλεοράσεις , τηλέφωνα, βίντεο, νυσταγμένες σουλάτσες επίδειξης νεοπλουτισμού με 4 Χ 4 τζιπ που θυμίζουν πολεμικά άρματα και πούλμαν των 60’s ή αστραφτερές «καρχαριοειδείς» λιμουζίνες) Ολονύχτια εορτογλέντια που την επομένη εις την καλυτέραν των περιπτώσεων καταντάει έντονος πονοκέφαλος από την καπνίλα,το ξενύχτι , το αλκοόλ, τα δυνατά ντεσιμπέλ των ηχείων και εις την χειροτέραν καταλήγει σε τροχαία ατυχήματα λόγω οξείας μέθης (γίναμε στουπί στο μεθύσι κατά την λαϊκή αργκό ) ακόμη και σε καρδιοεγκεφαλικά επεισόδια λόγω παρεκτροπής εκ των γαστρονομικών βιολογικών μας συνηθειών τον υπόλοιπο χρόνο. Παραδόσεις του τόπου μας που τείνουν να καταντήσουν touristιcs happenings’s σφήνα στο Φλωρινιώτικο σινιάκι (μη επιδοτούμενο πετρέλαιο θέρμανσης) με στρακαστρουκες βεγγαλικά και εκκωφαντικά πυροτεχνήματα στο ομιχλώδες Φλωρινιώτικο τοπίον για περίεργους και κουρασμένους αστούς των γκρίζων μεγαλουπόλεων. .Μία «ομίχλη» που ενέπνευσε κατά το παρελθόν μεγάλους σκηνοθέτες του ελληνικού και διεθνούς κινηματογράφου ( «το μετέωρο βήμα του Πελαργού» ή «Τοπίο στην ομίχλη» ). Η αλλοτινή πεζοπόρα γυροβολιά στις «Φλωρινιώτικες Φωτιές» μεταλλάχθηκε σε μποτιλιάρισμα και καρκινογόνο καυσαέριο από την μαζική τροχοφόρα μετακίνηση ανθρώπων στις λαϊκές γειτονιές της πόλης. Ο πεζόδρομος, τα πεζοδρόμια και οι πλατείες ασφυκτικά γεμάτα από κόσμο τον βράδυ των Φωτιών αλλά δυστυχώς αυστηρώς ακατάλληλα πεζοπορίας λόγω ολισθηρότητας εκ του ξεχασμένου πάγου σε αυτά από τους υπευθύνους επώνυμους και ανώνυμους συμπολίτες μας Αν σας πω ενδεικτικά ότι στην γειτονιά μου υπάρχει επιγραφή οδοσήμανσης «πλατεία» όπου αυτές τι ημέρες (αλλά και κάθε Σαββατοκύριακο)μόνο πλατεία δεν θύμιζει αλλά ένα απέραντο ελευθέρας χώρο στάθμευσης Ι.Χ. αυτοκίνητων!!!. Η φάτνη ποια φάτνη? Και αυτή η καημένη με τον Χριστούλη στην πόλη μας παραγκωνίσθηκε στην άκρη της κεντρικής πλατείας πίσω από κάτι «ξύλινα σπιτάκια» Κάθε βράδυ που περνώ ,την βλέπω λυπημένη, παρέα με τα κανόνια ,το κοντάρι με απούσα αναρτημένη την Ελληνική σημαία,τους μακεδονομάχους με το μνημείο ηρώων πολέμου αγκαζέ με εμπορικά προϊόντα (μέλι,τυριά,κρασιά,ζυμαρικά και γλυκά του κουταλιού) στα σπιτάκια , την ευωδιαστή τσίκνα των διπλανών ψησταριών ,. λαϊκά άσματα (όπως το «κλείσε τα μάτια..αρχίζει ο χορός»)να ξεπροβάλουν μέσα από 2 τεράστια ηχεία να δονούν τον αέρα. τις αισθήσεις του διαβάτη.. Τι θλιβερό σκηνικό θα έλεγε κάποιος περαστικός σκηνοθέτης από την πόλη μας!!!. Μα χάθηκε η Φλωρινιώτικη καλλιτεχνική δημιουργικότητά μας,η φαντασία , η ευαισθησία ,η αισθητική μας μέσα στο ..Φλωρινιώτικον σινιάκιον? χάθηκαν τόσες τεράστιες πλατείες που διαθέτει η πόλη μας ?? Τι να πω… αυτά τα αφήνω δια τους εκλεγμένους φίλους μου αρμοδίους να τα σκεφθούν … Εορτές που μεταλλάχθηκαν σε αγγελίες για «ονειρεμένους τουριστικούς προορισμούς» στην Σουηδία ,στο σπίτι του ξενόφερτου «Αι Βασίλη του πολυεθνικού αναψυκτικού» ή στα κοσμικά σαλέ της Ελβετίας ακόμη και στα .γειτονικά «καζίνο ξεπαραδιάσματος» της κερματοθήκης μας!. .Πολίτες του κόσμου αλφαδιασμένοι στον πέτσινο καναπέ του σπιτιού τους με την αισθητική του ισοπεδωμένου στην παγκόσμια ομογενοποίηση ονειρεύονται την νύχτα των Χριστουγέννων επί ένα μήνα τις πλαστικές (μη φιλικές για το περιβάλλον) σακουλες των δώρων κάτω από το Christmas tree. Σακούλες όπου γραφούν με μαύρα έντονα γράμματα «πάρε κόσμε Εορτοδάνεια πλαστικό χρήμα - όνειρα κι ας αύριο κλαίμε αγκαλιά με όλους τους πικραμένους» για την ανεπάρκεια του βασικού μισθού της γενιάς των 700 ευρώ .Και ας βγαίνουμε μετά τις εορτές στους δρόμους με πλακάτ στα χέρια να φωνάζουμε για μια αξιοπρεπή διαβίωση και περήφανα γηρατειά!. Φωταγωγημένο το βόρειο ημισφαίριο ,οι διαστημικοί δορυφόροι από ψηλά περιεργάζονται με τα πανάκριβα τηλεσκόπιά τους έναν κόσμο περιτυλιγμένο από φθηνό κινέζικο λαμπιόνι (κατασκευασμένο από πεινασμένα παιδικά ανήλικα φθηνά εργατικά χεράκια)Ένας «ηλεκτροφωτισμένος πολιτισμός» που κινδυνεύει να μας μετατρέψει σε ανθρώπινες ψησταριές σε αυτό τον πλανήτη λόγω ενός πιθανού παγκόσμιου βραχυκυκλώματος (φαινόμενο θερμοκηπίου) όπως έγινε κατά κάποιον παρόμοιο τρόπο στον Πύργο της Βαβέλ. και στα Σόδομα και Γόμορρα !. «Μία Πόλη όλος ο πλανήτης» (έτσι μας θέλουν κάποιοι) εορτάζει την ημέρα των Χριστουγέννων με «στρέιτ αλκοόλ» στα χέρια και μελωδίες να ηχούν εις τα ώτα μας όπως το « I feel good» σε must ξενυχτάδικα «πολιτιστικά κέντρα».Το δε οικογενειακό ακριβοπληρωμένο εορτινό οικογενειακό τραπέζι εξοβέλισε την πατροπαράδοτη γεμιστή κότα ή τον κούρκο , τις γνωστές «τζουμπερίνγκες» χοιρινές τηγανιτές λιχουδιές, τις χειροποίητες πατροπαράδοτες πίτες. Τα εδέσματα και τα γλυκά της γιαγιάς και της μάνας αντικαταστάθηκαν από τα σικ ρεβεγιόν , δεξιώσεις, συνεστιάσεις, συμπόσια με μπουφέδες γεμάτους ταψιά και καζάνια ετοιματζήδικων μαγειρεμάτων, αρτοζαχαροπλαστικων ειδών και προπαρασκευασμένων (φουλ στα συντηρητικά)βιομηχανοποιημένων τροφών των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ που ξεφύτρωσαν και στην περιοχή μας σαν τα μανιτάρια.( η λέξις «παντοπώλης» διαγράφθηκε ανεπιστρεπτι από το λεξιλόγιο μας) Βέβαια μας ήρθε το 1824 και από το Μεξικό με τους Ισπανούς στην Ευρώπη και η διάσημη Χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα ..τρομάρα μας!!.Το ελληνικό ολοστόλιστο καραβάκι με τα τριγωνάκια , τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα ,ο χιονάνθρωπος στις αυλές μας , αντικαταστάθηκαν από το Christians tree («οικολογικά» πλαστικά ή φυσικά έλατα, πεύκα που θα καταλήξουν άδοξα μετά τον «λαμπερό εορτινό παρδαλοστολισμό» στα σκουπίδια ) ,το «τσιγκλ μπέλ» σε mp3 μορφή, ενώ κατά την δεκαετία 1950 1960 μας φορτώθηκε και εκείνος ο υπέρβαρος με την ερυθρά ενδυμασία Αιβασίλης ονόματι Santa Claus του πασίγνωστου και στα νήπια πολυεθνικού αναψυκτικού με το μεγάλο πουγκί , συγγνώμη σακούλι δώρων, στην πλάτη του. Ο δε τελευταίος πρόσφατα επισκεφθηκε την πόλη μας όχι με έλκηθρο κερασφόρων ταράνδων ή ελαφιών αλλά με μια τεράστια θηριώδη ερυθρά φωταγωγημένη νταλίκα (νέο σήμα κατατεθέν )στο παλαιό γήπεδο που θύμιζε τα περιπλανώμενο θίασο η τσίρκο ή τα «πονηρά σπιτάκια» περασμένων εποχών ‘Άλλη μία φορά εθεάθη να περιπλανιέται στην κεντρική πλατεία με ένα «παρδαλό κάρο» όπου έβγαινε φωτογραφίες με περίεργους περαστικούς και αθώα παιδάκια . Τώρα τι σχέση έχει αυτός ο υπέρβαρος Santa Claus του διαφημιστή κ.Τόμας Νάστ(USA 1862) με τον Άγιον Μέγα Βασίλειον της Ελληνορθόδοξης Χριστιανικής Πίστεως μας από την Καισαρείαν του Πόντου?.. ακόμη δεν μπορώ να το εξηγήσω εις τον εαυτό μου Στην λεγόμενη Τηλεόραση, σπάνιο είδος υπό εξαφάνιση (σαν τις καφέ αρκούδες του Νυμφαίου τους λύκους στον Αετό και τους αετούς του Βιτσίου) κατάντησαν οι εκπομπές ,τα ντοκιμαντέρ για τις Άγιες ημέρες στην Βηθλεέμ, για την Γέννηση του Θεανθρώπου, οι βυζαντινές ψαλμωδίες ,Λειτουργίες των Εκκλησιών μας, τα πατροπαράδοτα ήθη , έθιμα, τραγούδια, χοροί , δοξασίες, Τηλεοπτικές προσλαμβάνουσες παραστάσεις την νύχτα των Χριστουγέννων που θύμιζαν οριεντάλ ανατολίτικα πανηγύρια παρά Χριστιανική εορτή …ΤΑ ΠΑΡΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ (!!!!),τα τραπεζώματα, τα τσιφτετέλια, οι ζειμπεκιές οι ανατολίτικοι μακρόσυρτοι αμανέδες, ανάμεσα σε αλκοόλ κουστουμαρισμένους γραβατωμένους κυρίους και καλλονές με εξώπλατα, βαθειά ντεκολτέ και μίνι φορέματα καταμεσής του χειμώνα.! (απόρησα αφελώς..Μα καλά δεν κρυώνουν?... οι γούνες από τα άτυχα ζωάκια να είναι καλά!! απάντησα ορθολογιστικώς).Οι δε αστρομαντικές ικανότητες και τα μέντιουμ κάθε προβαλλόμενου από το «γιαλί» (και για να είμαι πιο….μοντέρνος τεχνολογικά ..επί της TFT PLASMA επιφανείας της TV) , οι προβλέψεις καιρού, τα “ροζ σκάνδαλα”, οι βίλες , τα μπαλκόνια, οι πτώσεις ,και άλλα καταβομβαρδιζαν ενημερωτικά σκουπίδια τους τηλεθεατές των δελτίων ειδήσεων των Χριστουγέννων…τέλος αναρωτήθηκα αναλογιζόμενος τις εργασιακές μου υποχρεώσεις της αυριανής ημέρας .. Τι ειρωνεία ,εμείς οι καλοί και πιστοί Χριστιανοί τον ίδιο μήνα που έκαμνε ο Ρωμαίος Ηρώδης απογραφή του πληθυσμού των νηπίων και των γεννήσεων πρίν 2007 χρόνια ,μέχρι σήμερα διαλέγουμε σόνι και καλά αυτόν τον μήνα να κάνουμε οικονομικές απογραφές καταγραφές απολογισμούς ισολογισμούς ακόμη και,,, εθνικούς .οικονομικούς προϋπολογισμούς!!!….Αλήθεια χάθηκαν οι λοιποί μήνες τους χρόνου?Γιατι Δεκέμβριο άραγε?..... Χαζεύοντας τα αποκαΐδια μια παραδοσιακής φωτιάς που τρύπησε λόγω πυρακτώσεως κυριολεκτικά την άσφαλτο στο δρόμο της γειτονιάς μου , έφτασα στο σημείο κάνοντας όλες αυτές τις βασανιστικές σκέψεις στο μυαλό να αναπολώ εκείνες τις «καλές» εποχές με τα …. ελάχιστα «πονηρά σπιτάκια» διότι πλέον η νεοελληνική κοινωνία μας μεταλλάχθηκε εις ένα «απέραντο πονηρό ροζ σπιτάκι με παρδαλά φωτάκια στολισμένο» σαν εκείνα που σας έλεγα στον πρόλογο φίλες και φίλοι αναγνώστριες και αναγνώστες…Όλα αυτά που κατέγραψα δεν συνάδουν με σώφρονες Ελληνορθόδοξους Χριστιανούς, Δέν είναι ,κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτά Χριστούγεννα που κάνουμε , αλλά μια άκρατη βουτηγμένη στον υλισμό υπερβολή και πνευματική ανεπάρκεια ως άνθρωποι Είναι μια υπέρμετρη εμπορευματοποίησης ακόμη και της ταπεινής Φάτνης του Κύριου Ημών Ιησού Χριστούλη μας. Καταντήσαμε τα Χριστούγεννα εμποροπανήγυρη κατασπατάλησης του 13ου μισθού στην πιο ΠΡΟΚΑΤ ερμηνεία ,της ουσίας της Ελεύσεως επί της Γης του Θεανθρώπου μας. Ζούμε την απώλεια της αληθινής αγάπης ειρήνης, χαράς άνευ ουδεμίας εσώψυχης εμβάθυνσης και πνευματικού κόπου .Χειμερινή Εμποροπανήγυρις του Μαμμωνά. και των καλικαντζάρων του το έχουμε καταντήσει .Σε καμία περίπτωση δεν συνταυτίζομαι με τη υποκριτική «ρομαντική-αισθητική προσέγγιση» κάποιων περί έκφρασης χαράς και αγάπης των ανθρώπων όπως ο παρδαλοστολισμός, η υλιστική προμήθεια εμπορικών προϊόντων, η υπερκατανάλωσις, τα εορτογλέντια, τα εορτοδάνεια ,οι φαρισαϊκές ελεημοσύνες, οι φιλοφρονήσεις του οίκτου και φυσικά οι βαρύγδουπες στερεότυπες ευχές (απορώ κάποιοι συνάνθρωποι μας περιμένουν τα Χριστούγεννα για κάνουν καλές πράξεις? Το υπόλοιπο χρόνο τι κάνουν για εξιλεωθούν από τις αμαρτίες των? Ας σοβαρευθούμε και να παυσομεν να κοροϊδεύουμε το πλησίον μας αλλά ούτε και το εαυτό μας.) Σε καμία περίπτωση δεν συνταυτίζομαι κυρίως με την φαρισαϊκή νεοπλουτιστική επιδειξιομανία ματαιόδοξων συνανθρώπων μας. Ο Κύριος δεν γεννήθηκε σε σατέν βελούδα και παρδαλοστολισμένα παλάτια αλλά γεννήθηκε μέσα σε μια ταπεινή φάτνη με άχυρα , σε μια φτωχική καλύβα κτηνοτρόφων (σαν τους δικούς μας κτηνοτρόφους που πουλάν το γάλα τσάμπα και εμείς οι αστοί το αγοράζουμε από το ράφι παραπάνω από όσο κοστίζει ένα λίτρο βενζίνη) Ο Κύριος γεννήθηκε μέσα στην ταπεινότητα, στην απλότητα, στην φτώχεια στην στέρηση, στο κρύο, αλλά κυρίως μέσα στην ζεστασιά της καρδιάς των απλών φτωχικών ανθρώπων και όχι των βασιλέων , των αρχόντων ,. των υποκριτών φαρισαίων…. Γεννήθηκε θα λέγαμε με τα σημερινά δεδομένα «κάπου αλλού», φτωχικά διότι δεν «βρήκε θέση σε πολυτελή μαιευτήρια» αλλά ανάμεσα στις καρδιές των ανθρώπων (το ίδιο δεν θα συνέβαινε σήμερα έτσι όπως ζούμε πνιγμένοι μέσα στην υλική ευμάρεια και στον ατομικισμό μας).Αλήθεια έχετε αναλογισθεί πόσο έχουμε απομακρυνθεί από το αληθινό νόημα , την ουσία των Χριστουγέννων?Ξυπνάτε συνάνθρωποι του 21ου αιώνα!. Ο Ιησούς Χριστός δεν είναι μύθος ή φολκλόρ τεχνοκολόρ παιχίδι.Κλείνουμε την θωρακισμένη πόρτα της καρδιάς μας στον Χριστό και την ανοίγουμε εθιμοτυπικά μόνο όταν Τον θυμηθούμε και έχουμε Την ανάγκη Του .Φωτίζουμε με ηλεκτρικό ρεύμα τα σπίτια μας μα δεν φωτίζουμε την ανήλια σπηλαιώδη ψυχή μας. Ζούμε δυστυχώς ακόμη στο «σπήλαιο του Πλάτωνος» κοιτώντας τις σκιές και τις αλυσίδες του υλιστικού κόσμου μας. Το μακροσκελές κείμενό μου ίσως πολλούς κυρίους, κυρίες και δεσποινίδες να διατάραξε την χλιδάτη ραστώνη των γιορτινών ημερών τους. Προτιμώ την κυνική αισθητική της μεσότητας , όσο αντικρίζουμε αυτό το «παραστολισμένο σινιάκι της Φλώρινας», παρά την υλιστική ψυχαναγκαστική υπερβολή και την υποκριτική ανεπάρκεια που ζούμε έτσι όπως καταντήσαμε τις Άγιες τούτες ημέρες. Όταν συνέλθουμε από τις κούφιες στρακαστρούκες των εορτών ας κάνουμε όλοι μας την αυτοκριτική την επομένη φορά προκειμένου να εορτάσουμε ως αρμόζει…¨Ως επίλογο επέλεξα αλληγορικά κάτι που έγραψε ένας συμπαθής νεαρός δημοσιογράφος Κυριακάτικης Αθηναϊκής εφημερίδος ….«ΖΗΤΩ Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ» αλλά από ουσία όλοι μας «Α»νουσία και όπως λέει ο σοφός ελληνικός λαός μας «η εγχείρησις επέτυχε ο δε ασθενής απεβίωσε»!!Άϊντε και του Χρόνου με Υγεία !!
