ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ ΤΟΥ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΩΝ ΚΕΛΙΩΝ ΣΤΟΝ ΖΩΟΛΟΓΙΚΟ ΚΗΠΟ

Μία κιτρινισμένη ασπρόμαυρη φωτογραφία των παιδικών χρόνων μου έδωσε το έναυσμα να επισκεφθώ τον τέως Ζωολογικόν κήπον της πόλης μας. Πληροφοριακά για τους νεώτερους ευρίσκεται στις δυτικές συνοικίες της Φλώρινας στον δρόμο προς το Συνοικισμό Σίμου Ιωαννίδη. προς Άλωνα ,δίπλα από τα σημερινά ΑΤΕΙ (νεοκλασικό κτήριο της Γεωργικής Σχολής από το 1929) με τους εναπομείναντες ολιγάριθμους σπουδαστές και τις Φοιτητικές εστίες . Εδώ κάποτε ήταν μία Θηριοφυλακή με λέοντες, τίγρη , καμήλες, μαϊμούδες, λύκους , αλεπούδες, λύγκους, αρκούδες, αγριόχοιρους, ελάφια, παγόνια, αετούς, γύπες, φασιανούς, μπεκάτσες, κύκνους, πελεκάνους, πάπιες ,αγριοκάτσικα… Σαν παλαιά κινηματογραφική ταινία παρέλασαν κιτρινισμένες οπτασίες των παιδικών –εφηβικών μου χρόνων …Περιδιαβαίνοντας ο φακός της φωτο χρονογραφικής μηχανής μου αποθανάτισε αρκετά σκουριασμένα εκθέματα του κήπου για να με προσγειώσει άγαρμπα από τις ρομαντικές νοσταλγίες του παρελθόντος στο ωμό ρεαλισμό της αποκαρδιωτικής παρούσης καταστάσεως Σκουριασμένα κελιά αγρίων θηρίων πνιγμένα στην οργιώδη αγκαλιά της φύσης και της τσουκνίδας, λεηλατημένο το οίκημα φύλακα όπως και άλλα κτίρια τα οποία αποτελούν πλέον καταφύγια διερχομένων λαθρομεταναστών αλλά και εστίες μόλυνσης - μεταδοτικών νοσημάτων η νυχτερινά στέκια περιέργων ατόμων , αποξηραμένη και χορταριασμένη ήταν η τεχνητή λίμνη των κύκνων, σε διάφορα σημεία υπήρχαν παρατημένα σίδερα λαμαρίνες καδρόνια κάτω από πεύκα , σκουριασμένα συρματοπλέγματα ή λουκέτα με αλυσίδες, χορταριασμένοι ήσαν οι λιθόστρωτοι διάδρομοι, σπασμένα ήσαν τα παράθυρα και οι πόρτες κτηρίων, σε ένα κτίριο αποθανάτισα βαλσαμωμένα πεταμένα ζωάκια σε κατάσταση αποσύνθεσης ν αποτελούν βορά στους διερχόμενους πεινασμένους σκύλους, γάτες ,αλεπούδες ή λύκους Δεν έφταναν όλα αυτά συνυπάρχουν ειρωνικά ακόμη πινακίδες που αναγράφουν ότι η καθαριότητα είναι πολιτισμός , μη κόπτετε άνθη, μη πετάτε πέτρες όπως και ονομασίες των παλαί ποτέ φυλακισμένων άγριων ζώων η πτηνών... Το ημερολόγιο του φύλακα ήταν γυρισμένο στην σελίδα Σάββατο 21 Ιουλίου 2001… Στην δε περιοχή της πισίνας ,σε ένα γήπεδο ήσαν πεταμένοι εδώ και εκεί σιδηροσωλήνες, στην παιδική χαρά τα χόρτα και οι τσουκνίδες σχεδόν έφτασαν το ύψος της τραμπάλας., το σκουπιδαριό ασυνειδήτων επισκεπτών παντού αραγμένο και απλωμένο, σπασμένες τζαμαρίες πρώην αναψυκτηρίου, λαμπτήρες ,αποκαΐδια πυρπολημένων εγκαταστάσεων, διάφορα πεταμένα αντικείμενα ήσαν στον πάτο της αποξηραμένης πισίνας (καρέκλες , ένα γκαζάκι, σίδερα, ένας πυροσβεστήρας, κάδος ελαιοχρωματισμού κ. α ) φανερά διαβρωμένες εγκαταστάσεις τοίχοι ,και σε έναν πάγκο είδα ίσως τον τελευταίο λογαριασμό της πισίνας γραμμένο σε ένα πεταμένο μπλοκάκι .Από αυτή την περιοχή έγινε στην κυριολεξία επιδρομή τερατόμορφων βάρβαρων δίποδων όντων είπα αυθόρμητα αλλιώς δεν εξηγείτε για μία πολιτισμένη ευρωπαϊκή πόλη όπως η Φλώρινα τέτοιας έκτασης καταστροφή!!! …Σε ένα κιόσκι που πήγα να ξαποστάσω ,αντικρίζοντας όλο αυτό το τραγικό «σκηνικό τσίρκου με τα σκουριασμένα εκθέματα» και mind background (υπόβαθρο σκέψης) την εικόνα ενός βαλσαμωμένου κύκνου υπό συνθήκες αποσύνθεσης πεταμένο στο δάπεδο, αναδύθηκαν σκέψεις , προβληματισμοί , προτάσεις και ένα ΜΕΓΑΛΟ ΓΙΑΤΙ?.. Κατανοώ ως συνειδητός και νοήμων πολίτης τις οικονομικές δυσκολίες η τις ζωοφιλικές ανησυχίες των υπευθύνων να μην νεκραναστήσουν τον τέως ζωολογικό κήπο. Απορώ όμως ,με όσα ολίγα γνωρίζουμε και ακούμε περί κάποιων περίεργων ευρωπαϊκών προγραμμάτων ,αξιοποιήσεων ορεινών όγκων, κινήτρων αγροτουριστικής αναπτύξεως , αγροτικής επιχειρηματικότητας , σχεδίων αναπλάσεων ,απορρόφησης οικονομικών κονδυλίων για διάφορα πολιτιστικά δρώμενα κλπ τι ρόλο και ποιόν σκοπό έχουν για την απλή καθημερινότητά μας και την θλιβερή εικόνα που σας περιέγραψα αγαπητοί μου συντοπίτες ;… Ίσως μια εκ του μηδενός ριζοσπαστική ανάπλασις του χώρου αλλάξει την όλη θλιβερή κατάσταση. Άς μετατραπεί σε ένα απέραντο ράντζο του τοπικού ιππικού μας ομίλου «ο Άγιος Γεώργιος».Ένα πρότυπο αγροτουριστικό κέντρο με την ελευθέρα βοσκή της τοπικής πανίδας οικόσιτων ζώων (είδη ορισμένα εκ των οποίων τα παιδάκια των μεγάλων τσιμεντουπόλεων τα βλέπουν πλέον παρά μόνο σε βίντεο ,ντοκυμαντέρ , φωτογραφίες, pet shops ακόμη και σε….τσίρκο!!! ).Μια αγροτουριστική φάρμα σε συνδυασμό με ξύλινα σπιτάκια, με αχυρώνες, αγροτουριστικά περίπτερα, αναψυκτήριο, παιδική χαρά ,εγκαταστάσεις συσκευασίας αγροτικών προϊόντων, αγροτοσυνεταιριστικού κρεοπωλείου-οπωροπωλείου ή καλαίσθητων περιπτέρων λαϊκής αγοράς προς πώληση τοπικών προϊόντων από τους αγροτοκτηνοτρόφους παραγωγούς μας απευθείας στον καταναλωτή επισκέπτη (φασόλια Πρεσπών, πιπεριές Φλωρίνης, ντομάτες, λαχανικά, πατάτες, κρεμμύδια, κάστανα, φράουλες, μήλα, μέλι, τυριά, κρέατα, γλυκά, ζυμαρικά κ.α. προϊόντα ντόπιας παραγωγής) αγκαζέ με ένα λαογραφικό μουσείο προβολής και ανάδειξης της τοπικής πολιτισμικής παραδόσεως μας. Νομίζω κατά την ταπεινή μου γνώμη ότι αυτός είναι ο στόχος του αγροτουρισμού . Να συνδέσει ατόφια τον αστό των γκρίζων τσιμεντουπόλεων με τον μόχθο του αγρότη ή κτηνοτρόφου της ταλαιπωρημένης επαρχίας μας. Ίσως μια ανάπλαση και μετατροπή του σε κατασκηνωτικό κέντρο εναλλακτικού φυσιολατρικού τουρισμού (Camping) σε συνδυασμό με την ανάπλαση της πάνω μπουάτ και της πισίνας και τις προϋπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις να προσελκύσουν το ενδιαφέρον όσων επιζητούν εναλλακτικό τουρισμό (αθλητικός τουρισμός ,παιδικές κατασκηνώσεις εργατικών συλλόγων, κατασκηνώσεις προσκόπων, σχολικές η άλλης μορφής ). Εκείνη η παλαί ποτέ τεχνητή λιμνούλα των κύκνων θα μπορεί να γίνει χώρος αναψυχής ή ψαρέματος με εκτροφή πέστροφας την οποία οι επισκέπτες θα μπορούν να αλιεύσουν και να γευθούν στο πιάτο τους λίγη ώρα μετά το ψήσιμό της σε σχάρα ψησταριάς που θα ανατεθεί σε έναν μερακλή ταβερνιάρη η πολύ απλά να ξαναγίνει τόπος όπου θα κοσμούν με την όμορφη παρουσία τους παγόνια ,κύκνοι , χήνες και παπάκια . Το δε πρόβλημα της προσβασιμότητας μπορεί να λυθεί με ένα «μικρό τουριστικό τραινάκι» οι αφετηρίες εκκίνησης του οποίου θα ξεκινάν από τα ξενοδοχεία ή την κεντρική πλατεία, θα ακολουθεί την παραποτάμια διαδρομή και θα καταλήγει στην είσοδο του σημερινού «κήπου». Κι εάν όλα τα προαναφερθέντα σας φαντάζουν ρομαντικά όνειρα θερινής νυχτός επεσκέφθητε την κοντινή Νάουσσα (περιοχή Αγίου Νικολάου) για δείτε ότι όλα σχεδόν όσα σας περιέγραψα είναι απτή πραγματικότητα εδώ και δεκαετίες .Έχουμε εμπρός στα μάτια μας το μέλλον της ανάπτυξης απλόχερα δοσμένο από την φύση αλλά το προσπερνάμε και ωσάν τυφλοπόντικες ανακυκλώνουμε την γκρίζα μιζέρια της τσιμεντούπολης μας στις τρύπες των καφέ ή των μπάρ του πεζοδρομίου η στα υπερπολυτελή γραφεία ή στα glamour forums, τις καρεκλοκένταυρες χρονοβόρες μελέτες ή γραφειοκρατικούς σχεδιασμούς με τις χονδροκομμένες διατυπώσεις. Άς πάμε να διαβάσουμε και να διδαχθούμε από τα όσα σοφά γράφει εκείνη η ζωγραφική πινακίδα του ΚΕΓΕΕ αλλά και ενός γκράφιτι στην είσοδο των ΤΕΙ που με μία λέξη περιγράφει τα πάντα ..ΧΑΟΣ…δίνοντας έναν επίλογο στην εκτεταμένη τραγωδία εγκατάλειψης που υπάρχει στα δυτικά της Φλώρινας… Σήμερα το μόνο παρήγορο είναι ότι εκεί κατά τις νυχτερινές ώρες ερωτοχτυπημένα νεαρά ζευγαράκια έρχονται με τα autobianki τους στο parkin του τέως ζωολογικού κήπου για να απολαύσουν το έρωτά τους (χωρίς να βρωμίζουν τον περιβάλλοντα χώρο) υπό το φώς των ρομαντικών φανών ή εάν είναι τυχερά της θερινής Πανσελήνου! Οι δίδυμοι πύργοι με αποχαιρετάνε με ένα παράπονο μοναξιάς ανάμεσα από τις φυλλωσιές των υψίκορμων γέρικων δένδρων .Ειλικρινά νοσταλγώ εκείνο το απόκοσμο μούγκρισμα ενός φυλακισμένου λέοντος στον τέως ζωολογικό κήπο κάθε πρωί όταν πεινούσε. Δυστυχώς σήμερα είμεθα λίαν ικανοποιημένοι από το μελωδικό κελάϊδισμα των τρομαγμένων καρδερίνων που φτερουγίζουν φοβισμένες στους κλάδους των αιωνόβιων πεύκων η απο τα μουγκανητά των μαντρωμένων μοσχαριών μας!!..