Ως είθισται τα τελευταία δέκα χρόνια έχει εισαχθεί στην ζωή μας η παγκόσμια ημέρα σεβασμού του περιβάλλοντος. Προσωπικά την χαρακτηρίζω παγκόσμια ημέρα ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ για την φύση και το φυσικό περιβάλλον του πλανήτη μας διότι πλην ελαχίστων περιπτώσεων κανενός καρφί δεν καίγεται (εις την καθομιλουμένη) για όλα αυτά εάν δεν μεσολαβήσει ο μαγικός παράγων καθορισμού των πάντων δηλ το….ζεστό παραδάκι. Άραγε πόσοι εξ ημών φυτέψαμε έστω ένα δενδράκι στο δάσος ή μαζέψαμε ένα σκουπίδι στο ποτάμι ,στην λίμνη, στην παραλία ή έχουμε ευαισθητοποιηθεί για την προστασία του περιβάλλοντος το οποίο δανειστήκαμε από τις επερχόμενες γενεές ? Μάλιστα η ημέρα αυτή εορτάσθηκε με όλες τις τυπικότητες στην καρδιά της τσιμεντο πλακόστρωτης κεντρικής πλατείας της πόλης και όχι στο φυσικό περιβάλλον (βουνά, κάμπους, ποτάμια ή στις παρακμάζουσες πέντε λίμνες ) ευρύτερα του Νομού μας. Με αφορμή αυτήν την γενικευμένη υποκρισία καβάλησα την μοτοσικλέτα μου και ακολούθησα την αγαπημένη μου παραποτάμια διαδρομή με σκοπό ένα νέο φωτορεπορτάζ προς αποτύπωση αυτής της υποκρισίας . Διαπίστωσα πλέον ότι ο Σακουλέβας χρόνια τώρα έχει καταντήσει μια απέραντη επιμήκης δεξαμενή υποδοχής, φιλοξενίας, και διαμετακομιστικό κέντρο του αποχετευτικού οδικού δικτύου της πόλης μας. Μέτρησα περι τους 90 αγωγούς στα τοιχία της κοίτης και περί τις 3 με 4 στοές υπονόμων απ’ όπου αναβλύζουν τα ευωδιαστά λύματα όλης σχεδόν της πόλης. Σωλήνες λιθόχτιστες. ,τσιμεντένιες , πλαστικές , διαφόρου διαμετρήματος , μεγέθους, χρώματος, σχήματος ( ..μία μάλιστα μου θύμιζε πορτοκαλί φισούνα βαποριού κοντά στην γέφυρα του Α Δημοτικού σχολείου). Με αφετηρία την περιοχή της πλατείας Ηρώων (καβάκια , πλατεία Καραγκιόζη) μέχρι την ..μάλτσκα αμέτρητοι σωλήνες φανεροί ή καμουφλαρισμένοι ξεβράζουν ότι υγρά ή ..στερεά λύματα παράγει η πολιτισμένη μας τσιμεντούπολη .Κοντά σε μία πλατεία είδα ένα άδειο σπιτάκι για χήνες και παπάκια συντροφιά με έναν αγωγό ο οποίος άδειαζε τα υγρά περιεχόμενα δώρα του στο ποτάμι. Παραπάνω μια σωλήνα περιέλουζε με αγνώστου σύνθεσης υγρά λύματα τα λιγδιασμένα σκαλοπάτια ενός τοιχίου της κοίτης του ποταμού Μεταξύ γέφυρας Α ΄Δημοτικου σχολείου και Φ.Σ.Φ.Αριστοτέλη (καλαίσθητες τεχνητές λιμνούλες) στα ημι λιμνάζοντα ύδατα τριγυρνάν περί τις 3 πάπιες ανάμεσα στις μπουρμπουλήθρες και τις σαπουνάδες .Αλλού (όχι παντού) είδα πλαστικές σακούλες, κουτάκια, μπουκαλάκια μέχρι και μία μπάλα καλαθοσφαίρισης στην πρασινωπή κοίτη του ποταμού …Ως πολίτες είμαστε ή αθεράπευτα αδιόρθωτοι ή η μυωπία δεν μας επιτρέπει να ξεχωρίσουμε τους κάδους απορριμμάτων του Δήμου μας από τον ποταμό που διασχίζει την πόλη μας , δεν εξηγείται διαφορετικά. Κατευθύνθηκα μέσω της γέφυρας του Αγίου Γεωργίου προς το παλαιό σκουπιδότοπο .Μπάζα οικοδομικών εργασιών,σπασμένα τζάμια,υλικά κατεδαφίσεων μέχρι και μια διάτρητη επιγραφή του Δήμου μας όπου έγραφε …απαγορεύεται η ρήψης μπαζών, από τα σκάγια καραμπίνας ενός ντεμέκ κυνηγού. .Παραπέρα ένα φυσικό γιοφύρι ενός κομμένου γέρικου δένδρου το οποίο προσγειώθηκε στην απέναντι όχθη του ποταμού….Σε ένα σημείο με μπάζα με πλεύρισε ένα ζεύγος οδοιπόρων μέσης ηλικίας διαπιστώνοντας από κοινού την ασυνειδησία και τον πολιτισμό σε εισαγωγικά κάποιων νεόπλουτων νοικοκυραίων οι οποίοι αφού έχτισαν ή κατεδάφισαν πέταξαν τα μπάζα τους εκεί….Κάποιοι πιθανολογώ εσκεμμένα λησμονούν ότι μεταστάθμευσε προ καιρού ο σκουπιδότοπος της πόλης κοντά στο πεδίο βολής στους πρόποδες της παρακείμενης δασικής έκτασης και όχι πίσω από τον Σ.Σ. της πόλης…..Αηδιασμένος αποφάσισα να πάω στην κοντινή μάλτσκα όπου η γενιά μου έμαθε να κολυμπάει σε αυτό τον παραπόταμο του Σακουλέβα.Εκεί πηγαίναμε με τα πόδια ή με τα ποδήλατα και πραγματοποιούσαμε τις κολυμβητικές προπονήσεις μας όταν πλάκωναν για τα καλά οι καλοκαιρινές ζέστες. Ρώτησα έναν διερχόμενο με τον γεωργικό ελκυστήρα του νεαρό αγρότη ο οποίος με διαβεβαίωσε ότι ο παραπόταμος είναι ακατάλληλος για κολύμπι. Πράγματι στα νερά του κολυμπούσαν κάτι μεγάλες κίτρινες πλαστικές σακούλες λιπασμάτων Σε ένα γιοφύρι κοντά στο Αρμενοχώρι η συσσωρευμένη ρύπανση ήταν πλέον ενδεικτική. Σε μια άκρη είχαν συσσωρευθεί κι επέπλεαν πλαστικά και υάλινα μπουκάλια ποτήρια σακούλες (προφανώς είχαν ταξιδέψει από την πόλη μας έως εκεί) εν μέσω μιας περίεργης πρασινίζουσας λίγδας ( λιπάσματα ; ). Ενδεικτικά σας αναφέρω ο ύαλος διαλύεται στο φυσικό περιβάλλον σε 1.000.000 χρόνια και τα πλαστικά από 50 μέχρι και 450 χρόνια Στην μία όχθη του γιοφυριού κάποιος είχε εναποθέσει μπάζα και το χειρότερο σπασμένα κομμάτια ελλενίτ (κίνδυνος διασκορπισμού μικροσωματιδίων καρκινογόνου αμιάντου στο περιβάλλοντα χώρο) Στα χωράφια παρατήρησα συνεργεία γεωτρήσεων να εργάζονται πυρετωδώς ενόψει της επερχομένης λειψυδρίας .Μέχρι γεωργικό ελκυστήρα (tracter) είδα καταμεσής της κοίτης του πόταμου να αντλεί νερό για πότισμα των καλλιεργειών. Είναι γεγονός ότι τα υπόγεια – επίγεια αποθέματα πολυτίμου ύδατος όλο και στερεύουν με αρνητικές επιπτώσεις σε όλους μας. Φαντασθείτε να γίνουν τα περιβόητα φράγματα βιομηχανικού ύδατος στον Νομό μας …τι ξεροσταλιά και σταγονόμετρο στα χωράφια θα πέσει δεν περιγράφεται …θα χορεύουμε σαν τους ινδιάνους μπας και κατεβάσει ο Σακουλέβας οι παραπόταμοι και τα ρυάκια νερό από τα γύρω βουνά!!!! ) . Επιστροφή στην τσιμεντούπολη .Κοντοστάθηκα εκεί στον Σ.Σ. .Ένα σπιτάκι πίσω από το Τελωνείο απέναντι από το μηχανοστάσιο τραίνων, κάτω από τα πεύκα θύμιζε με τα αμέτρητα γκράφιτι στους τοίχους ,τα σκουπίδια στο έδαφος αγγαζέ με ένα καρότσι σούπερ μάρκετ, περισσότερο σοκάκι του Μπρόνξ ή των Εξαρχείων παρά οικιστικό κομμάτι του ομολογουμένως νοικοκυρεμένου σιδηροδρομικού μας σταθμού..Στο πίσω μέρος του αρχαιολογικού μας μουσείου , σε ένα στέγαστρο με σιδερένια περίφραξη ήσαν αποθηκευμένα διάφορα αρχαία ευρήματα. Πολύ φοβούμαι κάποια από αυτά, όπως εκείνος ο μαρμάρινος αετός και οι επιτύμβιες στήλες, καμιά νύχτα θα κάνουν φτερά και θα αποδημήσουν αλλού και ύστερα θα τρέχουμε να τα βρούμε.Δέν θεωρώ ως σκεπτόμενος πολίτης ότι αποτελεί τον καλύτερο χώρο φύλαξης παρά την ύπαρξη των μεγάλων προβολέων και της σιδεριάς γύρω γύρω. Παραπέρα ένα λευκό τροχοσπιτάκι ανάμεσα στις ξένες νταλίκες (το έχω εντοπίσει κατά καιρούς ακροβολισμένο σε διάφορα σημεία της πόλης ) με μια επιγραφή …ΔΕΗ ..μέτρηση της ποιότητος της ατμόσφαιρας ( δηλ του αέρα που αναπνέουμε) …Αλήθεια γνωρίζει κανείς τα αποτελέσματα των μετρήσεων που κάνει ? .προσωπικά όχι ..Ειδικά εκεί πλησίον του ΑΗΣ στην Βεύη στους Λόφους στην Μελίτη και στην Αχλάδα εάν τολμήσεις να κάνεις καμιά βαθειά εισπνοή του αέρα το τι μπόχα θα φάς δεν λέγεται όπως μου διαβιβάζουν χαρακτηριστικά οι πληττόμενοι φίλοι μου οικολόγοι , κάτοικοι της περιοχής όπου διαβιούν με τις οικογένειές των ….Ο Σακουλέβας πήρε το όνομά του από ένα σακούλι με χρήματα (σάκου λέβα ) που βρήκε κάποτε ένας τυχερός στα νερά του πόταμου.. Σήμερα ούτε σάκο με δεκάρες ,ούτε δραχμούλες, ούτε ευρώπουλα θα εύρισκε παρά μονάχα πλαστικούς σάκους ανάμεσα στις επιπλέουσες μπουρμπουλήθρες και τις σαπουνάδες των αγωγών που ξεβράζουν εκεί ! Ύστερα εσείς μου λέτε για παγκόσμια μέρα σεβασμού του περιβάλλοντος , για Χ.Υ.Τ.Α., για ανακύκλωση, για διαχείριση αστικών λυμάτων ,και αξιοποίηση του Σακουλέβα σαν σημείο αναφοράς για τους κατοίκους και τους τουριστικούς επισκέπτας της Φλώρινας! Δυστυχώς κάποιοι επιμένουν ωσάν τυφλοπόντικες να εστιάζονται στο τσιμεντένιο θάμνο (πεζόδρομοι - νέα εμφράγματα κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης ή το πολεοδομικό τετράγωνο που περικλείει ένα ελάχιστο κομμάτι του ποταμού, το παζάρι , το νέο πάρκο ,τον πεζόδρομο) και χάνουμε το φυσικό δάσος (περιαστικό δάσος, ρύπανση φυσικών πόρων και εγκατάλειψη φυσικών καλλονών της Φλώρινας).Εύχομαι τα παιδάκια των σχολείων που γιόρτασαν πρόσφατα την ημέρα της φύσης όταν μεγαλώσουν, τα εγγόνια μας να πλατσουρίζουν παίζοντας άφοβα ή να ψαρεύουν με τα χέρια στα ύδατα του Σακουλέβα ,να μάθουν κολύμβηση (όχι μόνο στο κολυμβητήριο- κέντρο ξιφασκίας του αεροδρομίου) αλλά και στα ποτάμια , στις λίμνες της περιοχής όπως μεγαλώσαμε κάποτε εμείς οι παλαιότερες γενεές. Ελπίζω οι μπουρμπουλήθρες και οι σαπουνάδες όλων των χρωματικών αποχρώσεων της ίριδος ή των ενεργειακών παραγώγων του πετρελαίου να μην προλάβουν να τσιμεντοποιήσουν τα πάντα μέχρι τότε…. Από το ελεύθερο βήμα της πάντα φιλόξενης εφημερίδα μας σας εύχομαι καλό καλοκαίρι και πολλές αποδράσεις στην φύση σε όλες και σε όλους τους αναγνώστες...
