Στην βόρεια έξοδο της πόλης μας υπάρχει μία εκτεταμένη περιοχή η οποία είναι γνωστή σε όλους μας ως «αεροδρόμιο ή Γιάτσοβο».Είναι εκείνο το πολεοδομικό κομμάτι της πόλης όπου η νεολαία σπουδάζει στην φοιτητούπολη ( Παιδαγωγική Ακαδημία, Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών) , στον ΟΑΕΔ και στα τεχνικο επαγγελματικά Λύκεια .Αντίκρυ υπάρχουν σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις , το ανοιχτό γήπεδο, το κλειστό γυμναστήριο και «κολυμβητήριο» Το δε τελευταίο πρόσφατα «μεταλλάχθηκε» σε κλειστό κέντρο ξιφασκίας όπου ως γνωστό διεξήχθησαν με επιτυχία οι Διεθνείς Αγώνες Ξιφασκίας .Στο κλειστό γυμναστήριο κατά καιρούς έγιναν κι εκεί αγώνες διεθνούς ενδιαφέροντος (αγώνες πάλης) και στο γήπεδο πέραν των τοπικών ποδοσφαιρικών αγώνων διεξήχθησαν εκδηλώσεις στα πλαίσια των «Πρέσπειων» με την συμμετοχή διαπρεπών καλλιτεχνών. Η ευρύτερη περιοχή είναι το «υγιές» πολεοδομικό κομμάτι –«πνεύμονας» Παιδείας και Αθλητισμού της Φλώρινας εις το οποίο η νεολαία μπορεί να δραπετεύσει από τα κομπιουτερς, τα dvd, τις καφετέριες και γενικά όλες τις «κακές συνήθειες» του σύγχρονου τρόπου ζωής της τσιμεντούπολή μας. Στο βάθος προβάλει το αεροδρόμιο της πόλης , το πιο οικολογικό αεροδρόμιο των Βαλκανίων η σύνθεση του διαδρόμου προσγείωσης και απογείωσης αποτελείται αποκλειστικά στο 99.9% από φυσικό γκαζόν. Στο στέγαστρο της τοπικής αερολέσχης υπάρχει το βραβευμένο οικολογικό αεροσκάφος αξιέπαινου συντοπίτη μας ο οποίος βάζοντας δικά του έξοδα, μεράκι και κόπο το κατασκεύασε με την ανακύκλωση υλικών που ανεύρισκε και συναρμολογούσε. Η ιστορία του αεροδρομίου μας ξεκίνησε κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου πολέμου με την εισβολή των Γερμανών στην Φλώρινα ως αεροδρόμιο ανεφοδιασμού και συνεχίζει αναλλοίωτο να ευρίσκεται εκεί. Ενθυμούμενος παλιές χωμάτινες enduro (εκτός ασφάλτου) διαδρομές και μια πίστα αγώνων motocross περί τα μέσα των 80s από μερακλήδες με την μοτοσικλέτα ξεκίνησα Σάββατο μεσημέρι να πάω να τα δώ μα στο τέλος πρόεκυψε ένα σύντομο φωτορεπορτάζ με όσα αντίκρισα μια και δεν συχνάζω συχνά εκεί κάτω τα οποία αποθανάτισα με την φωτο-χρονογραφική μηχανή μου. 1Λίγα μέτρα πίσω από το «κολυμβητήριο-κέντρο ξιφασκίας» (όπως θέλετε ονομάστε το..) όπου κάποτε πηγαίναμε εκδρομή με το Λύκειο ή πετούσαμε τον χαρταετό ο τόπος θύμιζε χωματερή γεμάτο μπάζα οικοδομικής δραστηριότητος
.2.ακριβώς απέναντι στα ανοιχτά γήπεδα καλαθοσφαίρισης πίσω από το κλειστό γυμναστήριο οι μπασκέτες ήσαν σπασμένες , ραγισμένες, φανερά διαβρωμένες από το πέρασμα του χρόνου και της ανθρώπινης λήθης .Μία μάλιστα θύμιζε περισσότερο στόχο σκοποβολής όπου ασυνείδητοι «φίλαθλοι» εκτόνωσαν πάνω της τα βάρβαρα ένστικτά τους. Στο τσιμεντένιο δάπεδο υπήρχαν σταθμευμένα Ι.Χ. θυμίζοντας χώρο στάθμευσης αυτοκίνητων και όχι αθλητική εγκατάσταση.
Σε μία μπασκέτα το στεφάνι ήταν κατεβασμένο λές και κρεμάστηκε κανένας απογοητευμένος αθλητής ενώ σε άλλη το στεφάνι =..απουσίαζε!.
Σε καμία δεν είδα φιλέ όπως και στα ανοιχτά γήπεδα πετοσφαίρισης (βόλεϊ) εις τα οποία τα μονά που απέμειναν να θυμίζουν το άθλημα ήταν τα σιδερένια δοκάρια στήριξης του φιλέ… Δεν έφταναν όλα αυτά σκόνταψα και σε ένα πεταμένο αθλητικό υπόδημα!!
Τι να πείς? Ευτυχώς κατά την διεθνή διοργάνωση των «Καλλιπάτιρων» τα πούλμαν και τα ιχ με τους αθλητές και τους επισκέπτες στάθμευσαν μπροστά από το «κολυμβητήριο» και δεν είδαν τον οικολογικό και αθλητικό μας «παράδεισο» παρακάτω….
3.Αερολέσχη Όπως την θυμάμαι εδώ και 3 δεκαετίες οι εγκαταστάσεις την ίδια απαράλλακτη ξεθωριασμένη εικόνα παρουσιάζουν…διαχωριστική στρατιωτικού τύπου μπαριέρα, περιφραγμένα Τολ πνιγμένα στα χόρτα,
επιγραφή στο χώρο στάθμευσης αεροσκαφών την οποία δυσκολεύτηκα να αναγνώσω
,ξύλινα καρούλια της ΔΕΗ (ένα μάλιστα φιλοξενούσε στην «σκιά του» σκουπίδια και ένα καπάκι τουαλέτας)To τραγικόεροόλων το αντίκρισα στο κοντάρι όπου έχει αναρτημένες την Ελληνική και Ευρωπαϊκή σημαία παρταλιασμένες , κουρελιασμένες, βρώμικες , μισοκατεστραμένες αλλά και μια πορτοκαλί ανεμοδούρα-ανεμοδείκτη αφημένα όλα στις άγριες διαθέσεις του ..Αιόλου.!!!! (ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ οι εικόνες μιλάνε από ..μόνες της)
!Στον διάδρομο απογείωσης προσγείωσης αεροσκαφών συνάντησα κατεστραμμένους χαρταετούς ακόμη και
ένα πεταμένο καρότσι μεταφοράς μωρού στην άκρη του.
Μοναδικές ανθρώπινες παρουσίες ένας αερομοντελιστής, ένας αθλητής που έκαμνε τον μαραθώνιό του και κάποιοι κτηνοτρόφοι με τα ποίμνια τους στο βάθος του ορίζοντα.4Για την πίστα motocross που σας έλεγα πουθενά δεν μπόρεσα να εντοπίσω την θέση της μια και τα γαϊδουράγκαθα οι λάσπες και τα αγριόχορτα τόσα χρόνια την έχουν θάψει…
5Ακολουθησα την enduro διαδρομή που σας έλεγα όπου έφτασα σε μια διασταύρωση με ένα απέραντο και πολύ πλατύ χωματόδρομο με αναχώματα στα άκρα του. Ήταν η πολυαναμενόμενη διάνοιξη της νέας καθέτου οδού Νίκης-Αρμενοχωρίου-Βεύης .
Ευχής έργο να ολοκληρωθεί όσο πιο σύντομα γίνεται. Βασιζόμενος στις πρόχειρες οπτικές μετρήσεις που έκανα θα απελευθερώσει επιτέλους την περιοχή μας ώστε αξιοπρεπώς θα συνδεθούμε οδικώς με την υπόλοιπη Ελλάδα μς έναν σύγχρονο ευρωπαϊκών προδιαγραφών ,ταχείας κυκλοφορίας αυτοκινητόδρομο πολλαπλών λωρίδων . .Ελπίζω για λόγους αποφυγής τροχαίων ατυχημάτων να προβλεφθεί στηθαίο τσιμεντένιο διαχωριστικό διάζωμα όπως και ανισόπεδοι κόμβοι ή υπόγειες στοές διέλευσης των αγροτικών μηχανημάτων και κοπαδιών κτηνοτρόφων μας από και προς το οικολογικό μας αεροδρόμιο και τους παρακείμενους βοσκοτόπους. Εύχομαι να τα λάβουν σοβαρά υπόψιν τους οι αρμόδιοι πριν η άσφαλτος ισοπεδώσει και σκεπάσει τα πάντα στο πέρασμά της .Για να μην θρηνήσουμε νεκρούς η θύματα τροχαίων ατυχημάτων από κακοτεχνίες αμέλεια, παραλείψεις και «αστοχίες» υλικών οδοποιίας.Καλοδεχούμενα λοιπόν τα μεγάλα έργα , τα εργοτάξια ,οι σοβαρές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες αλλά πάντα με γνώμονα και σεβασμό στον άνθρωπο , το φυσικό περιβάλλον , την τοπική αγροτική οικονομία .Κατά την επιστροφή μου στην τσιμεντούπολη μας αναπόλησα την εξαφανισμένη πίστα motocross στο αεροδρόμιο και τους αγώνες που έχω παρακολουθήσει σε άλλες πόλεις , τον κόσμο που τρέχει σε αυτούς να τους παρακολουθήσει και αναλογίσθηκα γιατί άραγε να μην γίνει κάποτε κάτι ανάλογο στην Φλώρινα? Εμείς έχουμε το πλούσιο φυσικό περιβάλλον κατάλληλο για ανάλογους εκτός ασφάλτου αγώνες κάτι σαν το αεροδρόμιο με σαμαράκια , γήλοφους , λακκούβες , νερόλακκους ,ρυάκια, χωμάτινες ατέλειωτες ευθείες , εύκολη πρόσβαση των επισκεπτών (προσεχώς μέσω της νέας καθέτου).Ακόμη και αναβάσεις αυτοκινήτων λχ Φλώρινα-Βίγλα μπορούν να γίνουν….Εάν θέλετε και σκληρότερους χωμάτινους αγώνες motocross ανοίξτε εκείνο το στοιχειωμένο στρατιωτικό φυλάκιο στην Σκοπιά , διαμορφώστε λίγο το χώρο. Συντονισμός, καλή θέληση, οργάνωση χρειάζεται με την τοπική λέσχη και άλλες μοτοσικλετιστών πανελλαδικά, διαφημίστε στα διάφορα τουριστικά φόρουμ που πάτε , βάλτε και εισιτήριο στην είσοδό του για να κάνετε απόσβεση των δαπανηθέντων και πραγματοποιήστε το ….Αφού παροπλίστηκαν όλα τα στρατιωτικά στρατόπεδα της πόλης τουλάχιστον «ριξτε το και λίγο» στο μηχανοκίνητο -πέραν του κλασικού- αθλητισμό μπας και προσελκύσουμε το ενδιαφέρον του εγχώριου και όχι μόνο τουρισμού! Τι τα κρατάμε στοιχειωμένα τα έρμα εκεί να αραχνιάζουν?
Αλλά όπως μου είπε σχετικά με το θέμα ένας παλιός μερακλής της μοτοσικλέτας ο Νίκος Μ….«Στην Φλώρινα ποιος Άγιος Άγιασε για κάτι που είπε ή έκανε? …Τι ψάχνεις φίλε μου και μιλάς για πίστες, αγώνες και πρωταθλήματα αυτοκινήτων ή μοτοσικλετών?. .Εδώ έφτασαν τα γειτονικά Σέρβια, κεφαλοχώρι της Κοζάνης ,να μας προσπερνούν με τσίτα τα γκάζια και εμείς χαζεύαμε σαν φτωχοί τουρίστες θεατές στις στροφές.»Αυτά είχα να σας περιγράψω αγαπητές και αγαπητοί μου αναγνώστες ,επόμενο φωτορεπορταζ σε προσεχές φύλλο της πάντα φιλόξενης εφημερίδος μας…
Καλή σας Άνοιξη…
