Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

Ο πολιτευτής Πετράκης...

Μελετώντας τα προεκλογικά φυλλάδια των φετινών εκλογών ( Ιανουάριος 2015) κοντοστάθηκα σε ένα εξ αυτών το οποίο «με γύρισε» σε έναν υποψήφιο πολλές δεκαετίες πίσω.Οι άνω κάποιας προχωρημένης ηλικίας σίγουρα τον ενθυμούνται ή όσοι ήμασταν παιδιά του δημοτικού την δεκαετία του 1970.

Ο κύριος Πετράκης ήταν μία από τις χαρακτηριστικότερες φυσιογνωμίες των εκάστοτε προεκλογικών περιόδων της εποχής εκείνης. Ήταν ελεύθερος επαγγελματίας «γραφιάς» ο οποίος διατηρούσε ένα μικρό μαγαζάκι -γραφείο- επι της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου.Πλησίον του υπήρχε  βιβλιοπωλείο ,το κουρείο ενός ξακουστού ορειβάτη και ένα  παντοπωλείο .

Ο κύριος Πετράκης όπως τον φώναζαν χαρακτηριστικά συμπλήρωνε αιτήσεις , δηλώσεις ή άλλα έγγραφα βοηθώντας έναντι μικρής αμοιβής αγράμματους συμπολίτες μας κατά τις συναλλαγές τους με δημόσιες υπηρεσίες . Αυτό ήταν το σύντομο επαγγελματικό βιογραφικό του ως altπολιτευτής στην πόλη μας.

Σε κάθε προεκλογική περίοδο «ξυπνούσε μέσα του εκείνο το μικρόβιο της πολιτικής» έτρεχε από τους πρώτους - ήταν ο τακτικότερος όλων -στο πρωτοδικείο Φλωρίνης να θέσει την υποψηφιότητα του για το βουλευτικό αξίωμα . Για την εποχή εκείνη που οι αγράμματοι ήσαν αρκετοί διέθετε μέν τις απαιτούμενες γνώσεις αλλά και είχε ένα σημαντικό ελάττωμα .Διέθετε απεριόριστο χιούμορ, την γνωστή Φλωρινιώτικη ντάγκαρα.

Τον θυμάμαι ήταν πάντα καλοντυμένος με ένα κουστούμι , κρατούσε στο ένα χέρι μία τσάντα με έγγραφα και στο άλλο ένα μπαστούνι διότι παρουσίαζε χωλότητα κατά την βάδιση ( ήταν ελαφρώς κουτσός) Από τον άνθρωπο αυτό αξέχαστες ήταν οι θρυλικές προεκλογικές συγκεντρώσεις που έκαμνε οι οποίες «έγραψαν ιστορία και άφησαν εποχή» για τα πολιτικά δρώμενα στην πόλη

Τότε ζούσαμε σε ένα σπίτι επι της οδού Σαρανταπόρου με την οικογένεια μου. Μια Κυριακή πρωί σαν γυρίσαμε από την εκκλησία εγώ αντί να παίξω μπάλα με τα παιδιά της γειτονιάς μου, αποφάσισα να πάω σε μία ..... προεκλογική συγκέντρωση του. Στο προεκλογικό φέιγ βολάν έγραψε

« ...Όλες και όλοι εις την Ομιλίαν του υποψήφιου βουλευτή Φλωρίνης κ. Πετράκη εις το κινηματοθέατρον Ελληνίς την Κυριακή ώραν 11η πρωινή ...»

Στην είσοδο του κινηματοθέατρου «Ελληνίς», αντίκρυσα κοσμοσυρροή μικρών μεγάλων ανδρών κάθε κοινωνικής τάξης , ακούγονταν τραγούδια και μία φωνή από τα μεγάφωνα να προσκαλεί τον κόσμο στην προεκλογική του ομιλία. Ανακατεμένος μέσα στο πλήθος πήγαν κυρίως από περιέργεια για να μάθω τι στο καλό συμβαίνει εκεί μέσα. Στις θέσεις των θεατών ο κόσμος φώναζε «Ο Πετράκης στην βουλή , Πετράκη είσαι ο αυριανός πρωθυπουργός ,Πετράκη προχώρα άλλαξε τα όλα» και άλλες ιαχές και ζητωκραυγές ακούγονταν απ το πλήθος.

Στην σκηνή θυμάμαι υπήρχε ένα ξύλινο τραπέζι , μία ξύλινη καρέκλα, ένα μικρόφωνο με καλώδιο, μία κατάνα με νερό και ένα βάζο με λουλούδια. Δεν ενθυμούμαι πολλές λεπτομέρειες από εκείνη την προεκλογική ομιλία του κ.Πετράκη. Ενθυμούμαι όμως το εξής αμίμητο που εξέφραζε ως υπόσχεση στο πλήθος ο κ.Πετράκης ...

« ...ΘΑ ΣΑΣ ΦΕΡΩ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ , θα σας φτιάξω παραλία,θα κάνω διορισμούς, θα σας φτιάξω γέφυρες, θα παντρέψω όλους τους ανύπαντρους -όλες τις ανύπαντρες, θα φέρω λεφτά για να μην υπάρχει κανένας πεινασμένος καμία πεινασμένη οικογένεια στα χωριά και στην πόλη..»

Εκ του βήματος οι υποσχέσεις του υποψήφιου δίναν και έπαιρναν, ο κόσμος να χειροκροτά, να φωνάζει ενθουσιασμένος, να γελάει με τα όσα έλεγε ενώ με καλαμπούρι παρότρυναν τον υποψήφιο να λέει κι άλλα πολλά. Μερικοί μάλιστα ένθερμοι και ένθερμες τον λούζαν με άνθη και του φιλούσαν το μάγουλο, η έτρεχαν να του σφίξουν η να του φιλήσουν το χέρι λές και ήταν ο ..σωτήρας τους. Ανεπανάληπτες στιγμές που θα τις θυμούνται καλύτερα οι μεγαλύτεροι σε ηλικία από εμένα.

Στο τέλος της ομιλίας στο κινηματοθέατρο «Ελληνίς» αλλα και μετά το πέρας των εκλογικών αποτελεσμάτων ο υποψήφιος κ.Πετράκης γύρναγε πάντα μονάχος και λυπημένος στο μικρό γραφειάκι του. Ήταν για πολλούς ένας ..γραφικός πολιτευτής της Φλωρίνης που έδινε με τα ..καλαμπούρια των υποσχέσεων του έναν άλλο τόνο Φλωρινιώτικης ντάγκαρας ( χιούμορ ) στις εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις που διεξάγονταν στον Τόπο μας. Δυστυχώς ο αείμνηστος Πετράκης ούτε ως βουλευτής ούτε ως Υπουργός ούτε ως Δήμαρχος αλλά ούτε κάν και ως κλητήρας δεν αξιώθηκε να γίνει στην ζωή του

. Αν ήταν υποψήφιος σήμερα , με το μοντέρνα δεδομένα, θα είχε εκτιμώ πολλές πιθανότητες να γίνει κάτι από όλα αυτά. Δυστυχώς δεν ευτύχισε να ζήσει για να εκπληρωθεί το όνειρο της ζωής του ( να γίνει βουλευτής Φλωρίνης) και να μας χαρίσει εκείνες τις ανεπανάληπτες προεκλογικές ομιλίες του σαν εκείνη την πρώτη που είχα παρακολουθήσει στο κινηματοθέατρο Ελληνίς ( ισόγειο σημ Ξενοδοχείου).Ο κ.Πετράκης παρέμεινε μια παρεξηγημένη φιγούρα γραφιά που συμπλήρωνε αιτήσεις, δηλώσεις κλπ. Κάτι σαν τα σημερινά Κ.Ε.Π.( Κέντρα Εξυπηρετήσεως Πολιτών)

Αυτός ήταν ο κ.Πετράκης .....